BCC ocenia rok pracy Konstantego Radziwiłła
Grupa ma wątpliwości co do źródeł finansowania zmian, które zapowiedziało ministerstwo zdrowia. Podkreśla, że wzrost nakładów na ochronę zdrowia jest konieczny, ale zaznacza, że tempo wzrostu tych nakładów jest zbyt wolne. Jak twierdzi BCC, obecny poziom finansowania ochrony zdrowia zagraża bezpieczeństwu obywateli.
BCC zaznacza, że propozycje zmian ministerstwa zdrowia są w większości merytorycznie uzasadnione i kierunkowo słuszne. W odniesieniu do dekomercjalizacji szpitali, stowarzyszenie określiło to działanie negatywnie twierdząc, że jest to krok w tył i nazwało „propagandowym sukcesem”. Równie negatywnie zaopiniowało projektowaną przez ministerstwo „sieć szpitali”, która – zdaniem autorów stanowiska – ogranicza ekonomiczne prawa równości świadczeniodawców niepublicznych i może pozostawiać w sprzeczności z Konstytucją.

BCC poparło natomiast zmianę w kwestii dostępu wszystkich obywateli do podstawowej opieki zdrowotnej. Nadmienia jednak, że „ustawowo należałoby określić warunki finansowego wsparcia realizacji rozwoju i doskonalenia zawodowego kadry POZ w szczególności w zakresie opieki geriatrycznej.” Jak twierdzą autorzy raportu, temat opieki nad pacjentem geriatrycznym został potraktowany marginalnie. Powszechna krytyka projektu ustawy o POZ przez pacjentów, lekarzy specjalistów a nawet przez lekarzy rodzinnych w zasadzie wyklucza możliwość realizacji tego projektu w obecnym kształcie.
W zakresie kształcenia personelu medycznego negatywnie oceniono powrót kształcenia pielęgniarek do poziomu średnich szkół branżowych i likwidację naboru na stanowisko technika farmaceutycznego. BCC uważa, że ministerstwo zdrowia nieumiejętnie prowadziło dialog społeczny w kwestii ustalenia najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych.
Pozytywnie zaopiniowano przywrócenie stażu podyplomowego dla lekarzy nadmieniając, że konieczne jest położenie większego nacisku na kształcenie podyplomowe oraz szkolenie lekarzy obecnie pracujących w POZ – szczególnie z zakresu chorób „senioralnych” i nowotworowych, układu krążenia i oddechowego, nadwagi, cukrzycy i uzależnień.
IOWISZ, czyli Instrument Oceny Wniosków Inwestycyjnych w Sektorze Zdrowia to – zdaniem członków grupy – niezwykle ważny instrument gwarantujący właściwe kierowanie środków inwestycyjnych także unijnych w rozwój infrastruktury w ochronie zdrowia. Zagrożeniem dla IOWISZ są, według BCC, zapowiadane zmiany legislacyjne dotyczące utworzenia sieci szpitali. Przy kwalifikacji szpitala do sieci nie uwzględniono oceny wniosków inwestycyjnych i realizowania inwestycji także z funduszy europejskich.
Odnosząc się do projektu 75+, BCC wskazało, ze podstawowym kryterium powinna być sytuacja ekonomiczna emeryta. W kwestii polityki lekowej, autorzy twierdzą, że ustawa „antywywozowa” nie spowodowała trwałego usunięcia problemu niedoboru leków deficytowych, a wakat na stanowisku GIF zaburza prawidłową realizację zadań w zakresie poprawy dostępności do leków.
Eksperci twierdzą, że obecny Fundusz spełnia wszystkie przesłanki, by został uznany jako państwowy zdrowotny fundusz celowy, dlatego w raporcie pojawiają się wątpliwości co do zasadności likwidacji NFZ.
BCC zarzuca ministerstwu zdrowia łamanie zasad dialogu społecznego, nieobecność wiceministrów desygnowanych do pracy w Trójstronnym Zespole ds. ochrony zdrowia. Członkowie grupy skarżą się także na fakt, że minister nie włącza do zespołów rozpatrujących zmiany ustawodawcze organizacji pracodawców i pracobiorców.
Źródło: Puls Medycyny
Podpis: oprac. kl