POZ: potrzebny dialog i kompromis

Specjaliści proponują powołanie instytucji pełnomocnika rządu ds. koordynowanej podstawowej opieki zdrowotnej. Jego obowiązki miały pełnić jeden z sekretarzy lub podsekretarzy stanu w ministerstwie zdrowia. Podkreślają też, że lekarze POZ muszą współpracować z lekarzami innych specjalizacji i ukierunkować swoje działania na profilaktyczne i prozdrowotne. Podkreślają, że w ramach POZ należy uwzględnić chorych przewlekle i rehabilitację. 

W zakresie kadrowym BCC kładzie nacisk na nowe formy kształcenia lekarzy i personelu medycznego oraz zaleca ustawowe zapewnienie warunków finansowego wsparcia programów rozwoju i doskonalenia zawodowego kadry POZ. 

Zdaniem specjalistów z BCC, efektywne działania są możliwe przy wprowadzeniu nowoczesnych rozwiązań teleinformatycznych – bez tego nie jest możliwe koordynowanie procesu leczenia i zarządzenie danymi pacjentów, które są obecnie rozproszone w różnych placówkach i prywatnych gabinetach lekarskich. Istotne jest także zapewnienie dostępu do technologii lekarzom, ze wskazaniem na telemedycynę i telekonsultacje.  

W swojej ocenie BCC pozytywnie ocenia także propozycję rocznego programu pilotażowego, ale dodaje, że w projekcie założeń brakuje mapy drogowej i zasad jego wprowadzania. Zwraca też uwagę na nieprecyzyjne określenie warunków poziomu finansowania kapitacyjnego oraz wpływu wzrostu nakładów POZ na budżet powierzony.

BCC nakreśla także obraz zespołu POZ –  autorzy twierdzą, że zespół POZ powinien ustawowo otrzymać skuteczne narzędzia do realizacji polityki zdrowotnej dotyczącej obszaru nie tylko jego działania, ale szerokorozumianego zdrowia publicznego. Jedną ze słabości obecnego systemu podstawowej opieki zdrowotnej jest brak współpracy w obszarze opieki psychiatrycznej. Szczególnie ważne jest także usprawnienie przepływu informacji do lekarza POZ od innych świadczeniodawców, np. pacjentów, którzy opuścili szpital i będą potrzebowali opieki domowej.