Prof. Siuda: zaawansowaną chorobę Parkinsona można leczyć skuteczniej

Polscy pacjenci z zaawansowaną postacią choroby Parkinsona mają w zasadzie dostęp do większości opcji terapeutycznych dostępnych również w Europie i na świecie.

– Od kilkunastu lat mogą być leczeni za pomocą głębokiej stymulacji mózgu, czyli zabiegu neurochirurgicznego. Jest to metoda bardzo efektywna, jednak w jej przeprowadzenie zaangażowany jest zarówno w neurolog, który kwalifikuje i prowadzi później pacjenta, jak i neurochirurg. Poza tym część pacjentów obawia się tego zabiegu z racji tego, że jest to ingerencja w ośrodkowy układ nerwowego – mówi dr hab. n. med. Joanna Siuda, kierownik Katedry i Kliniki Neurologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.

Od 2017 r. w Polsce działa również program lekowy, obejmujący dwie terapie infuzyjne – apomorfinę podawaną podskórnie oraz lewodopę z karbidopą podawaną poprzez wlew dojelitowy.

– Minusem obu tych metod leczenia jest podawanie leku tylko w ciągu aktywnego dnia z przerwą nocną. W związku z tym większość pacjentów ma poważne zaburzenia snu, budzi się niewyspana, często z tzw. poranną akinezją, co z kolei znacząco obniża jakość ich życia. Ponadto podawanie lewodopy we wlewie dojelitowym jest leczeniem inwazyjnym, wiąże się z koniecznością założenia przeskórnej gastrojejunostomii endoskowej (tzw. PEG). Natomiast chorzy przyjmujący apomorfinę zwykle potrzebują jeszcze farmakoterapii doustnej. Niestety, z upływem lat skuteczność tego leczenia jest coraz mniejsza – stwierdza ekspertka.

I dodaje, że w zaawansowanej postaci choroby Parkinsona zarówno chorzy, jak i lekarze czekają na refundację podskórnej formy lewodopy. Jest to prolek podawany podskórnie, zarejestrowany już w Europie pod nazwą foslewodopa/foskarbidopa.

– Wyróżnia go bardzo mała inwazyjność i wygoda terapii oraz 24-godzinne działanie, bez przerwy nocnej, co zapewnia lepszą kontrolę objawów. Co więcej, aby rozpocząć leczenie, konieczne jest jedynie wkłucie igły i ustawienie dawki leku przez lekarza, co zwykle odbywa się w warunkach ambulatoryjnych. Poza tym pompa, przez którą podawany jest lek, jest bardzo mała i lekka, mieści się w dłoni. Pacjent unika więc zabiegu chirurgicznego, który jest konieczny w przypadku lewodopy podawanej za pomocą sondy dojelitowej. Ogromną zaletą jest również fakt, że foslewodopa/foskarbidopa może być stosowana w monoterapii. Z perspektywy systemu ochrony zdrowia terapia ta również jest opłacalna, ponieważ – tak jak wspomniałam – jej prowadzenie nie wymaga pobytu w szpitalu w celu przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego – podsumowuje specjalistka.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Prof. Sławek: są kolejne przełomy, ale wciąż poszukujemy leku, który zmodyfikuje przebieg choroby Parkinsona [WIDEO]