Rozmycie myślenia w depresji i chorobie dwubiegunowej

Osoby cierpiące na chorobę dwubiegunową i depresję często skarżą się, że ich myślenie jest rozmyte czy zamglone.

Naukowcy z University of Michigan Medical School and Depression Center przeprowadzili dokładne badanie tego zjawiska. Ponad 600 kobiet, z których dwie trzecie cierpiało na depresję lub chorobę dwubiegunową poddali testom mierzącym ich zdolność długotrwałej koncentracji, a mózgi 52 kobiet przeskanowano metodą rezonansu magnetycznego.

Te dwa rodzaje badań przyniosły zgodne rezultaty. Oba zaburzenia powodowały gorsze wyniki testów. Okazało się też, że obie choroby wiązały się ze zmienionym działaniem tego samego obszaru w mózgu - tylnej kory ciemieniowej. Były jednak kluczowe różnice. U osób z depresją kora była zbyt aktywna a u cierpiących na chorobę dwubiegunową działała zbyt słabo. Tymczasem zaburzony obszar kontroluje różne funkcje wykonawcze, takie jak działanie pamięci roboczej, rozwiązywanie problemów czy kojarzenie.

Pierwszy wniosek z uzyskanych wyników jest taki, że oba zaburzenia rzeczywiście upośledzają proces myślenia. Drugi natomiast skłania do nowego spojrzenia przynajmniej na te dwie choroby. "Odkrycie wspiera ideę patrzenia na zaburzenia nastroju wymiarowo, jak na kontinuum funkcji lub dysfunkcji w chorobach, które mają więcej podobieństw niż różnic" - mówi autorka badania dr Kelly Ryan.

Uczona zaznacza, że to coraz bardziej popularne podejście i że badanie tych zależności jest wspierane przez amerykański National Institute of Mental Health. Lepsze zrozumienie podłoża różnych zaburzeń może doprowadzić do powstania nowych rodzajów ich klasyfikacji, niezależnych od procedur diagnostyki klinicznej, uważają uczeni. "Tego rodzaju wyniki badań neorobiologicznych mówią nam, że na poziomie podstawowych cech pracy mózgu czy genów choroby psychiczne mają z sobą dużo wspólnego." - wyjaśnia współautor badania dr. Scott Langenecker.