Samotność szkodzi

Efekt ten odkryli naukowcy z University of Chicago razem z kolegami z innych ośrodków badawczych, którzy sprawdzali wpływ samotności na ekspresję ważnych dla odporności genów u ludzi i makaków.

Poczucie osamotnienia zaburza ten proces. Badając leukocyty, naukowcy odkryli reakcję, którą nazwali konserwowaną odpowiedzią transkrypcyjną na przeciwności ("conserved transcriptional response to adversity, CTRA). Polega ona na zwiększeniu ekspresji genów uczestniczących w reakcjach zapalnych i zmniejszeniu ekspresji genów, które pomagają zwalczać wirusy.

Niektóre wyniki były zaskakujące. CTRA można było wykryć ponad rok po okresie osamotnienia, ale to nie wszystko. W jakiś sposób działała też odwrotna zależność - zburzona ekspresja genów sprzyjała późniejszej samotności.

Dalsze badania pokazały więcej szczegółów. Okazało się, że poczucie osamotnienia, za pośrednictwem adrenaliny promuje w szpiku powstawanie niedojrzałych monocytów produkujących właśnie zwiększone ilości białek odpowiedzialnych za reakcje zapalne, a zmniejszone ilości białek uczestniczących w walce z wirusami.

Te zmiany mają wpływ na pracę układu odpornościowego. Badanie na makakach pokazało, że CTRA przyspiesza we krwi i w mózgu namnażanie małpiego wirusa niedoboru odporności.

Uczeni twierdzą, że samotność może być szczególnie szkodliwa dla osób starszych, zwiększając ryzyko przedwczesnej śmierci.