Stymulator na zaburzenia kompulsyjno-obsesyjne

Jak podaje PAP, operacja polegała na obustronnym zaimplantowaniu elektrod połączonych podskórnie z generatorem impulsów do jądra półleżącego. Niewielki prąd wytworzony w generatorze impulsów powoduje zablokowanie pobudzeń przechodzących przez jądro półleżące i w ten sposób dochodzi do przerwania patologicznych łuków pobudzeń, powodujących wystąpienie obsesji i kompulsji. „W tej metodzie duże znaczenie ma to, że nie wytwarzamy żadnych ognisk zniszczenia, które mogłyby spowodować wystąpienie jakichkolwiek objawów ubocznych. Wyłączenie stymulatora powoduje powrót do stanu wyjściowego, jaki był przed leczeniem. Pacjent dysponuje programatorem zewnętrznym, który pozwala mu na współuczestniczenie w procesie leczenia, czyli włącza i wyłącza stymulator" – wyjaśnił komendant szpitala płk dr Krzysztof Kasprzak.

Ze względu na to, że to pierwszy zabieg w Polsce i jeden z niewielu na świecie, zgodę na jego przeprowadzenie zabiegu musiała wydać komisja bioetyczna, działająca przy Klinice Psychiatrii Dorosłych Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, z której skierowano pacjentkę na operację.
Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne występują u 0,7-2,1 proc. populacji, czyli są częstsze niż schizofrenia, napady paniki, ale też choroby naczyniowe mózgu. Najczęściej te zaburzenia dotykają osoby w wieku 10-19 lat.

Podstawą leczenia zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych jest farmakoterapia. Jednak niemal 30 proc. cierpiących na to schorzenie jest opornych na leki.