Technik elektroradiologii: powrót do zawodu

Pisząc o techniku RTG, czytelnik miał zapewne na myśli zawód technika elektroradiologii, polegający przede wszystkim na wykonywaniu badań diagnostycznych i zabiegów terapeutycznych z wykorzystaniem promieniowania rentgenowskiego (RTG). Technicy elektroradiologii są operatorami aparatury medycznej i należą do średniego personelu ochrony zdrowia. Kwalifikacje do wykonywania tego zawodu nabywa się poprzez ukończenie dwuletniej szkoły policealnej i uzyskanie dyplomu technika elektroradiologii bądź poprzez ukończenie szkoły wyższej na odpowiednim kierunku i uzyskanie tytułu licencjata.

Uprawnienia zawodowe

Zawód technika elektroradiologa, podobnie jak inne zawody techników medycznych, wciąż jeszcze nie należy do zawodów regulowanych. Wykonywanie go nie podlega więc szczegółowym regulacjom, takim jak chociażby w przypadku wykonywania zawodu lekarza.

Uzyskanie dyplomu technika elektroradiologii lub innego technika medycznego jest równoznaczne z nabyciem bezterminowego prawa do wykonywania tego zawodu. Pozbawienie tego prawa może nastąpić tylko w wyniku popełnienia przestępstwa, na mocy wyroku sądowego. Nawet długoletnia przerwa w wykonywaniu zawodu nie stanowi sama w sobie przeszkody uniemożliwiającej jego podjęcie. Czytelnik może więc wrócić do zawodu bez konieczności odbywania dodatkowych przeszkoleń tudzież dopełniania innych formalności.

Wkrótce staż uzupełniający

Powyższy stan prawny ulegnie zmianie po wejściu w życie ustawy o niektórych zawodach medycznych, której projekt od roku znajduje się w Sejmie na etapie pierwszego czytania. Zgodnie z tym projektem, technik medyczny, który nie wykonuje zawodu przez okres dłuższy niż 5 lat w ciągu ostatnich 6 lat, a zamierza podjąć jego wykonywanie, będzie miał obowiązek odbyć staż uzupełniający pod nadzorem innej osoby uprawnionej do wykonywania tego samego zawodu, legitymującej się co najmniej 5-letnim doświadczeniem zawodowym, czyli opiekuna stażu. Opiekuna ma wskazać kierownik podmiotu, w którym staż jest odbywany.

Staż uzupełniający będzie trwał 6 miesięcy i powinien odbywać się w pełnym wymiarze czasu pracy. Jeżeli będzie odbywał się w niepełnym wymiarze czasu pracy, to zostanie proporcjonalnie wydłużony. Staż będzie mógł odbywać się na podstawie umowy o pracę na czas określony, umowy cywilnoprawnej, wolontariatu albo skierowania z urzędu pracy. Po zakończeniu stażu uzupełniającego kierownik podmiotu, po zasięgnięciu opinii opiekuna stażu, wyda zaświadczenie potwierdzające odbycie stażu. Wzór tego zaświadczenia zostanie określony rozporządzeniem ministra zdrowia.

Projekt przewiduje ponadto, że wykonywanie pracy w charakterze nauczyciela lub prowadzenie badań naukowych bądź prac rozwojowych w dziedzinie właściwej dla danego zawodu albo kierowanie pracą zawodową osób wykonujących dany zawód medyczny nie będzie stanowić przerwy w wykonywaniu zawodu.

Podstawa prawna:
1) wiersz o symbolu 322 [19] w tabeli klasyfikacji właściwej załączonej do rozporządzenia ministra edukacji narodowej z 26 czerwca 2007 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (Dz.U. nr 124, poz. 860);
2) załącznik nr 10 do rozporządzenia ministra edukacji narodowej i sportu z 21 stycznia 2005 r. w sprawie podstaw programowych kształcenia w zawodach: asystentka stomatologiczna, dietetyk, higienistka stomatologiczna, opiekunka dziecięca, ortoptystka, protetyk słuchu, ratownik medyczny, technik dentystyczny, technik elektroniki medycznej, technik elektroradiolog, technik farmaceutyczny, technik masażysta, technik ortopeda i terapeuta zajęciowy (Dz.U. nr 26 poz. 217);
3) wiersz o symbolu 322704 w strukturze klasyfikacji zawodów i specjalności załączonej do rozporządzenia ministra gospodarki i pracy z 8 grudnia 2004 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz.U. nr 265, poz. 2644; zm. Dz.U. z 2007 r. nr 106, poz. 728);
4) art. 24 projektu ustawy o niektórych zawodach medycznych (druk sejmowy nr 846).