W przewlekłej białaczce limfocytowej istnieje możliwość odejścia od chemioterapii i immunochemioterapii

Obecnie chorym na przewlekłą białaczkę limfocytową (CLL, chronic lymphocytic leukemia, PBL) można zaproponować następujące opcje leczenia: terapię celowaną, połączenie terapii celowanej z immunoterapią oraz - coraz rzadziej - immunochemioterapię.

Prof. dr hab. n. med. Krzysztof Giannopoulos, prezes Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów, zwraca jednak uwagę, że wielu chorych z wczesnym stadium PBL nie wymaga leczenia, ponieważ na tym etapie często nie występują objawy. W niektórych przypadkach choroba może rozwijać się bardzo powoli, bez konieczności włączania terapii.

Prof. dr hab. n. med. Krzysztof Jamroziak, p.o. zastępcy kierownika Kliniki Hematologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, precyzuje, że u 1/3 pacjentów choroba jest stabilna przez całe życie i nie wpływa na czas życia. 2/3 chorych trzeba leczyć albo od momentu rozpoznania – to mniej więcej 50 proc. z nich – albo po miesiącach/latach obserwacji. Ci pacjenci często mają zagrażającą życiu niedokrwistość. Czasami opóźnienie leczenia wpływa na czas życia.

Prof. dr hab. n. med. Ewa Lech-Marańda, dyrektor Instytutu Hematologii i Transfuzjologii w Warszawie, konsultant krajowy w dziedzinie hematologii, dodała, że ocenia się, czy lepiej zastosować leczenie doustne, czy dożylne, jakie pacjent ma choroby współistniejące, jakie potrzeby. Część terapii można podać w trybie ambulatoryjnym, co dla chorego jest niezwykle ważne. Poza tym podejścia do leczenia PBL mogą się różnić w zależności od wieku, profilu czynników rokowniczych oraz ogólnego stan zdrowia pacjenta.

Celem leczenia przewlekłej białaczki limfocytowej powinna być jak najlepsza kontrola choroby...

Dalsza część artykułu dostępna tutaj