Badanie roli adipokin w rozwoju stanu przedrzucawkowego

Preeklampsja jest wciąż dla nas, położników, ogromnym wyzwaniem. Staramy się znaleźć metody, które w sposób skuteczny pomogą przewidzieć jej wystąpienie i wyodrębnić grupę pacjentek, wymagających ścisłego nadzoru oraz prewencji tego powikłania z wykorzystaniem przede wszystkim kwasu acetylosalicylowego.

Z tego względu poszukiwane są różne markery biochemiczne wystąpienia stanu przedrzucawkowego. Dotychczas najbardziej popularne są badania dotyczące rozpuszczalnej endogliny (sEng) czy rozpuszczalnej formy receptora naczyniowego czynnika wzrostu śródbłonka typu 1 (sFlt1), jednak prace na całym świecie idą dalej. sEng i sFlt1 nie są jedynymi uniwersalnymi markerami skriningowymi, chociaż rzeczywiście Fetal Medicine Foundation (FMF) zaleca model predykcyjny z wykorzystaniem tych markerów biochemicznych oraz markerów biofizycznych.

Nasze badania dotyczą zastosowania adipokin w predykcji preeklampsji, zwłaszcza przewidywaniu jej wystąpienia na takim etapie, gdy jeszcze jest możliwe wdrożenie skutecznych działań profilaktycznych. Jest sporo prac na ten temat, ale też wiele adipokin, które możemy pod tym kątem analizować. Liczymy, że wyniki naszych badań będą na tyle korzystne, że umożliwi to wprowadzenie adipokin do modelu przesiewowego predykcji stanu przedrzucawkowego w pierwszym trymestrze ciąży.

Warto dodać, że adipokiny mogą mieć znaczenie nie tylko w predykcji preeklampsji, ale też innych powikłań ciąży, takich jak cukrzyca ciążowa czy ograniczenie wewnątrzmacicznego wzrastania płodu. Dla nich również bardzo istotne znaczenie ma wczesne rozpoznanie i wdrożenie odpowiedniego postępowania klinicznego.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Stan przedrzucawkowy: ginekolodzy i położnicy apelują o profilaktykę w ramach rutynowych badań