Bifosfoniany a martwica kości żuchwy

Jan Jastrzębski
opublikowano: 13-01-2009, 00:00

Doustne leczenie bifosfonianem (tu: alendronian; Fosamaz, Merck) stosowane jest w leczeniu m.in. osteoporozy, choroby Pageta, nowotworów z przerzutami do kości. Przewlekłe ich stosowanie zwiększa ryzyko martwicy szczęki.

Ten artykuł czytasz w ramach płatnej subskrypcji. Twoja prenumerata jest aktywna
Opublikowane w tym roku wyniki potwierdzają wnioski z poprzednich badań, związanych z występowaniem martwicy kości szczękowej i żuchwowej, jako powikłania stosowania leczenia bifosfonianami.

Wśród 208 pacjentów przyjmujących alendronian, u 9 (4%) stwierdzono aktywną martwicę szczęki. Wszystkie te osoby były kobietami w wieku od 63 do 80 lat, które stosowały lek doustnie w dawce 70 mg raz na tydzień przez okres od 12 do 120 miesięcy.

W grupie pozostałych 13522 pacjentów niestosujących wspomnianych leków, nie stwierdzono martwicy szczęki.

Naukowcy zalecają, aby pacjenci przyjmujący doustnie bifosfoniany byli pouczani o zagrożeniu takiego powikłania i zachęcani do lepszej higieny jamy ustnej celem zmniejszenia obciążenia mikrobiologicznego. Proponowane jest także używanie chlorheksydyny.

Źródło: J Am Dent Assoc 2009; 140: 61-66

Źródło: Puls Medycyny

Podpis: Jan Jastrzębski

Najważniejsze dzisiaj
× Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.