Diagnosis: interaktywne szkolenie lekarzy

W sali kinowej jest ciemno. Na wielkim ekranie pojawia się data - 1999 rok. Rosły mężczyzna zaczyna opowiadać swoją historię: "Nazywam się Marian Krzyski, mam 62 lata...". I dalej - o zmianach w kręgosłupie, o paleniu paczki papierosów dziennie i bólach lewej nogi i pośladka, z powodu których nie jest w stanie przejść więcej niż kilkaset metrów. Kolejnym bohaterem tego filmu staje się niebawem lekarz. Spokojnie mówi widzom o podejrzeniach, jakie budzą takie objawy, o tym, co zrobić, by postawić prawidłową diagnozę. W końcu w jego gabinecie pojawia się pan Marian. To pierwsza wizyta, więc pytań do pacjenta wiele.

Niedouczeni są anonimowi

Projekcja filmu zostaje zatrzymana. Teraz kolej na widzów. Zebrani na sali lekarze, korzystając z interaktywnego systemu do głosowania, mają odpowiedzieć na pytanie związane z prawidłowym wywiadem lekarskim. Do wyboru są cztery zestawy. 70 procent widzów dokonało najlepszego wyboru. Niedouczeni pozostają anonimowi.
Kolejna odsłona, znów pan Marian, jego lekarz, badanie przedmiotowe, na ekranie pojawiają się nowi bohaterowie - pielęgniarka, jeszcze jeden lekarz. Między poszczególnymi scenami wyświetlane są przezrocza tłumaczące zachowania lekarzy oraz prezentacja obowiązujących wytycznych i zaleceń w terapii. Czas płynie, obserwujemy postęp choroby i działań lekarza. Projekcję filmu kilkakrotnie przerywa sesja odpowiedzi na pytania dotyczące prawidłowego postępowania diagnostycznego i terapeutycznego. Niektóre odpowiedzi są całkowicie błędne.
"Kiedy usłyszałem, że wybrana przeze mnie metoda leczenia - najbardziej radykalna - praktycznie nie jest już stosowana ze względu na ogromne ryzyko powikłań, zrobiło mi się wstyd. Na szczęście nikt nie widział mojej miny" - wyznaje anonimowo lekarz podstawowej opieki zdrowotnej z 20-letnim stażem pracy w jednej z krakowskich przychodni.

Wymiar praktyczny

Na zakończenie Izabela Górska, lekarz pierwszego kontaktu ze specjalnością ftyzjatra chwali: "Ten wykład był wspaniały, miał bardzo praktyczny wymiar. Na takie chętnie chodziłabym stale, bo można się wiele nauczyć. A studia kończyłam 40 lat temu, więc muszę się dokształcać. Niestety, naprawdę ciekawych szkoleń brakuje".
Tę nietypową lekcję przygotował (opierając się na najnowszych wytycznych) i prowadził w Krakowie, uzupełniając informacje, podkreślając najistotniejsze kwestie i komentując terapeutyczne wybory lekarzy prof. Arkadiusz Jawień, kierownik Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej Collegium Medicum UMK w Bydgoszczy.
"Przygotowanie tego wykładu zajęło ponad dwa miesiące, ale chyba się udało - mówi prof. A. Jawień. - Wszyscy słuchają z zainteresowaniem, a ja z ciekawością analizuję ich wybory. Zauważyłem, że choć Polska nie jest duża, inaczej głosują lekarze z różnych regionów kraju. Na przykład tam, gdzie kardiologia, zwłaszcza inwazyjna, jest silniejsza, tam zdecydowanie szybciej decydują się na podjęcie interwencji u chorych z przewlekłym niedokrwieniem kończyn. A to wbrew pozorom nie jest najlepsze wyjście z sytuacji. Ogólną wiedzę uczestników tych spotkań oceniam jako niezłą, choć pewne wytyczne i zalecenia nie są powszechnie znane".