Główną przesłanką dla zorganizowania konkursu była chęć dostrzeżenia i wyróżnienia świadczeniodawców, którzy mimo barier o charakterze finansowym czy systemowym oraz powszechnego przekonania, że polski system ochrony zdrowia jest fatalnie zorganizowany, podejmują wysiłek, by wdrażać dobre praktyki organizacyjne i zarządcze. Menedżerowie i personel tych podmiotów stawiają na rozwiązania optymalizujące jakość opieki zdrowotnej oraz poprawiające kulturę pracy.

Jako członkom kapituły, zależało nam, aby zgłoszone do konkursu projekty były bliskie idei Value Based Healthcare. Koncepcja stworzona przez Michaela Portera zyskała ogromną popularność na całym świecie. Stała się drogowskazem rozwoju systemów ochrony zdrowia i placówek medycznych, zarządzanych przez ambitnych liderów. Często w poszukiwaniu dobrych praktyk w ochronie zdrowia kierowaliśmy wzrok w stronę takich państw, jak Niemcy, Holandia czy Francja, a przecież również w Polsce są tacy menedżerowie i całe zespoły, którzy chcą zmieniać swoje placówki na lepsze — z myślą przede wszystkim o pacjentach. W ramach konkursu chcieliśmy więc nagrodzić świadczeniodawców nakierowanych na ciągłą poprawę jakości i bezpieczeństwa, wdrażających  narzędzia i metody poprawiające skuteczność diagnostyki oraz leczenia, a także doświadczenie pacjenta i efektywność środków publicznych, którymi dysponują. Ostatnie kryterium jest szczególnie istotne z uwagi na fakt, że Polska nadal pozostaje krajem wydającym stosunkowo niewiele na ochronę zdrowia, dlatego istotne jest, aby każda złotówka dawała nam najwyższą możliwą stopę zwrotu, rozumianą w kontekście dostarczanych efektów zdrowotnych.

Konkurs jest skierowany do bardzo szerokiego grona świadczeniodawców, zarówno z sektora publicznego, jak i prywatnego, udzielających świadczeń w warunkach podstawowej opieki zdrowotnej, ambulatoryjnej opieki specjalistycznej i lecznictwa szpitalnego.

Rezygnacja z osobnych kategorii dla kilku rodzajów świadczeniodawców jest celowym zabiegiem ze strony organizatorów konkursu. Pragnęliśmy wyróżnić podmioty ze względu na dbałość o efekt zdrowotny, jakość i bezpieczeństwo realizowanych procedur, transparentne i gospodarne zarządzanie publicznymi pieniędzmi. W mojej ocenie to właśnie taki podział: na świadczeniodawców efektywnych, sprawnych i pacjentocentrycznych oraz tych, którzy tych kryteriów, niestety nie spełniają, jest jedynym, który z czasem, będzie utrwalał się w naszym systemie. Dzisiejsze rozróżnienie na sektor prywatny i publiczny musi przejść do lamusa, ustępując pola podziałowi na wysokiej jakości i niskiej jakości.

Ochrona zdrowia finansowana ze środków publicznych i prywatnych ma sobie bardzo wiele do zaoferowania. Już dziś współdzieli ze sobą kluczowe zasoby, w tym ten najważniejszy, czyli kadrowy. Nie zawsze z punktu widzenia świadczeniodawcy publicznego jest racjonalne realizowanie wszystkich projektów we własnej strukturze. Tutaj otwiera się przestrzeń do rozwijania partnerstwa publiczno-prywatnego w ramach konsorcjów.

Warto podkreślić, że ważna jest przede wszystkim jakość, a forma własnościowa podmiotu to kwestia wtórna. Nadrzędna powinna być więc troska o to, by działające na rynku podmioty spełniały jak najwyższe standardy. Ich niedotrzymywanie musimy piętnować zarówno w sektorze publicznym, jak i prywatnym. Odpowiedzialne powinny być za to odpowiednie instytucje, ponieważ pacjent nie ma wystarczającej wiedzy i narzędzi, aby merytorycznie zweryfikować ofertę świadczeniodawców. Wolność gospodarcza w zdrowiu musi być ograniczona przepisami prawnymi dla zapewnienia chorym bezpieczeństwa i usług wysokiej jakości.

Innym celem, na który chcieliśmy zwrócić uwagę poprzez konkurs, jest położenie nacisku na rozwój POZ i AOS, ponieważ to właśnie w tych przychodniach z powodzeniem mogłoby być rozwiązanych ok. 80 proc. problemów zdrowotnych. Tymczasem nadal w największym stopniu rozwijamy lecznictwo szpitalne, czyli to najbardziej kosztowne. Dlatego wśród aplikacji zgłaszanych przez szpitale szczególnie docenialiśmy tych, którzy ambulatoryzują swoją działalność, zwiększając dostęp do swoich wysokospecjalistycznych świadczeń poprzez lepszą organizację pracy, wdrażają nowoczesne systemy komunikacji, monitorowania zdarzeń niepożądanych, zarządzania bezpieczeństwem pacjentów.

Według jakich kryteriów były oceniane zgłaszane do konkursu projekty?

Kryteria zostały określone w regulaminie konkursu i zostały ujęte w czterech kategoriach, wynikających ze wspomnianej koncepcji Value Based Healthcare: zarządzanie jakością, kapitałem ludzkim, organizacja przyjazna pacjentowi oraz skuteczna profilaktyka i edukacja. Jakość ocenialiśmy pod kątem zarządzania procesami, bezpieczeństwem pacjenta i skutecznością medyczną. Drugim obszarem, który braliśmy pod uwagę podczas dokonywania oceny, było zarządzanie kapitałem ludzkim. W polskim systemie nadal pokutuje podejście administracyjno-organizacyjne w zarządzaniu kadrami, rzadko odpowiednio docenia się rolę motywowania pracownika, kultury organizacyjnej, sprzyjającej zaangażowaniu pracowników na rzecz rozwoju i doskonalenia swojej placówki. We wszystkich kategoriach konkursowych oczekiwano zgłoszeń, które udowadniają silną orientację placówki na pacjenta, jego zdrowie i satysfakcję.  Mając jednak na uwadze obszary, w których obserwujemy największe deficyty, świadomie wyodrębniono profilaktykę i edukację oraz przyjazność placówki dla pacjenta.

Dobre praktyki w tym obszarze wymagają ciągłej promocji i upowszechniania.
Do każdej z czterech kategorii zostali zaproszeni eksperci, wchodzący w skład jury preselekcyjnego. Ze wszystkich nadesłanych zgłoszeń wyselekcjonowali oni po pięć wniosków z każdej kategorii, zaprezentowanych następnie do oceny kapitule. W drodze tajnego i anonimowego głosowania wybraliśmy laureatów i ostatecznego zwycięzcę.

Wyróżnieni zostali świadczeniodawcy wdrażający rozwiązania nakierowane na poprawę jakości świadczeń, bezpieczeństwa i komfortu pacjentów. Dodatkowo zależało nam, aby zwrócić uwagę na placówki rozwijające kompetencje i zaangażowanie swojego personelu medycznego. Nie bez znaczenia dla kapituły było to, by zgłoszone do konkursu projekty, mimo swojej innowacyjności, były realnie możliwe do zaimplementowania w większości placówek w Polsce.

ZOBACZ TAKŻE: LISTA laureatów konkursu Liderzy zmian w ochronie zdrowia