Glikemia u krytycznie chorych

Australijscy naukowcy przeanalizowali wyniki badań pochodzące z 42 oddziałów intensywnej opieki z różnych krajów – w sumie 6104 pacjentów. Za pierwotny punkt końcowy uznano zgon w okresie 90 dni od losowego podziału chorych na grupy.

Dokonano podziału pacjentów na dwie grupy: w jednej kontrola glikemii była zintensyfikowana (81-108 mg/dl; 4,5-6,0 mmol/l), w drugiej docelowe wartości glikemii były nazwane standardową kontrolą (≤180 mg/dl; 10,0 mmol/l). W celu osiągnięcia pożądanych celów terapeutycznych stosowano insulinę podawaną dożylnie.

W grupie z intensywną kontrolą glikemii odnotowano 829 zgonów (27,5%), podczas gdy w grupie chorych ze standardową kontrolą zmarło 751 osób (24,9%). Częstość występowania ciężkiej hipoglikemii była znacznie większa w pierwszej grupie niż w drugiej, odpowiednio 206 vs 15 osób (6,8% vs 0,5%).

Wyniki badania osiągnęły poziom istotności statystycznej pozwalający na wnioski, które sugerują zmiany w wytycznych postępowania. Intensywna kontrola glukozy (81-108 mg/dl) wiąże się z większą umieralnością na oddziałach intensywnej opieki, w porównaniu z utrzymywaniem wartości poziomu glukozy do 180 mg/dl.

Wyniki badania NICE-SUGAR uwzględnione zostały w metaanalizie dotyczącej ryzyka, jakie wiąże się ze zintensyfikowaną kontrolą glikemii. Badanie dołączono do 25 innych opracowań i przyczyniło się do sformułowania wniosków na temat zwiększenia ryzyka ciężkiej hipoglikemii w rezultacie intensywnej insulinoterapii.

Źródło: NEJM 2009; 360(13):1283-1297; CMAJ 2009; 180(8):821-827