Konflikt interesów

Jeśli szef Okręgowej Rady Lekarskiej w Krakowie mówi, że po zakończonym leczeniu wziął kopertę od pacjenta, to nie można o tym nie dyskutować (patrz strona 9). Tym bardziej że sprawa nie ma charakteru prokuratorskiego, ale moralny. Wcześniej próbę dodatkowych, niesformalizowanych dochodów lekarzy lub wprost - łapówek, podjął szef OIL z Łodzi, ale odwagi starczyło mu tylko na jeden dzień. Po masowej krytyce w mediach, wycofał się z pomysłu, tłumacząc, że został źle zrozumiany. Ciekawe, jakie teraz, po oświadczeniu Jerzego Friedigera, będzie stanowisko Naczelnej Rady Lekarskiej. Sprawy nie da się zamieść pod dywan, jak się mówi zgodnie z modą obowiązującą w czasie tzw. afery Lwa Rywina.
Ale nie tylko powszechnie znane, często z własnej praktyki, relacje finansowe lekarz-pacjent wymagają publicznej debaty. Jeśli szybko nie zostaną w Polsce jasno określone reguły gry w związkach finansowo-naukowych, w jakich często pozostają lekarze i firmy farmaceutyczne, już niedługo trudno będzie się zorientować, kto i czyje interesy reprezentuje. Prawo farmaceutyczne i rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie reklamy leków okazały się bardzo liberalne w tej sferze kontaktów, dużo mniej rygorystyczne niż w krajach Unii Europejskiej, o Stanach Zjednoczonych nie wspominając. Mimo że opracowane zostały reguły Dobrej Praktyki Naukowej, nie postawiono na ich straży nikogo, kto byłby zainteresowany ujawnianiem konfliktu interesów.
Tylko nieliczni reprezentanci lobby profesorskiego głośno mówią o potrzebie klarownych wytycznych w relacjach lekarz-firma farmaceutyczna. Tylko kto ma je opracować? Czyżby znowu czekano na Naczelną Radę Lekarską?