Koordynowana opieka nad pacjentami po zawale serca
„W Polsce brakuje nowoczesnego systemu opieki nad pacjentami po zawale serca. To jedna z głównych przyczyn dużej śmiertelności wśród tych chorych. Przyczynia się także do zwiększania kosztów opieki zdrowotnej” — mówi prof. dr hab. n. med. Piotr Jankowski, przewodniczący Komisji Promocji Zdrowia PTK. Dlatego Polskie Towarzystwo Kardiologiczne oraz Agencja Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji przygotowały stanowisko dotyczące opieki koordynowanej po zawale serca.
W Polsce tylko 23 proc. pacjentów po zawale serca bierze udział w rehabilitacji kardiologicznej, a oczekiwanie na jej rozpoczęcie wynosi średnio aż 52 dni. Do tego pacjenci mają problem z dostępem do kardiologa: jedynie co czwarty jest konsultowany przez specjalistę w ciągu pierwszych 3 miesięcy po zawale. Wielu chorych ma również utrudniony dostęp do koniecznych, ratujących życie zabiegów kardiologicznych.

PTK i AOTMiT proponują, by system opieki koordynowanej obejmował pierwsze 12 miesięcy po wypisaniu ze szpitala i składał się z czterech modułów: specjalistycznej opieki kardiologicznej, kompleksowej rehabilitacji i edukacji kardiologicznej, zabiegów kardiologii interwencyjnej oraz elektroterapii. Płatnik miałby podpisywać umowy na prowadzenie opieki koordynowanej wyłącznie z podmiotami (lub konsorcjami podmiotów) dysponującymi takimi zasobami, które pozwalałyby na realizację świadczeń w zakresie wszystkich czterech modułów. Za koordynację realizacji poszczególnych modułów miałaby być odpowiedzialna instytucja podpisująca kontrakt na opiekę po zawale serca.
„Wprowadzenie proponowanych rozwiązań pozwoli na znaczące zmniejszenie nierówności w dostępie do nowoczesnych procedur kardiologicznych między poszczególnymi regionami. Zwiększy też dostęp do specjalistycznej opieki kardiologicznej i przyspieszy wykonywanie niezbędnych inwazyjnych procedur kardiologicznych” — uważa prof. Piotr Hoffman, prezes PTK.
Jedną z istotnych cech tego systemu jest kontrola jakości opieki medycznej poprzez wymóg sprawozdawania przez podmioty podpisujące umowy z płatnikiem częstości uzyskiwania kryteriów mających największy wpływ na rokowanie po zawale serca. Dzięki temu płatnik będzie mógł w prosty i szybki sposób analizować efektywność wydawanych pieniędzy. Wśród sugerowanych wskaźników eksperci wymienili m.in.: kontrolę głównych czynników ryzyka miażdżycy, odsetek pacjentów biorących udział w rehabilitacji, odsetek pacjentów poddawanych kolejnym zabiegom kardiologicznym, a także ryzyko wystąpienia kolejnego zawału serca.
„Proponowany model jest nowoczesnym, spójnym, możliwym do wdrożenia w całym kraju systemem organizacji i realizacji opieki kardiologicznej po zawale serca” — podsumowuje prof. dr hab. n. med. Jarosław Kaźmierczak, konsultant krajowy w dziedzinie kardiologii.
Źródło: Puls Medycyny
Podpis: Oprac. IKA