Ze względu na to, że specjalistyczna porada ambulatoryjna w niewydolności serca jest wyceniona bardzo nisko, część procesu diagnostycznego i leczniczego zachodzi w trybie szpitalnym, a nie ambulatoryjnym. Czas trwania i liczbę hospitalizacji zwiększa także niedostępność rehabilitacji leczniczej. Średni roczny koszt pobytu chorego w szpitalu przekracza 7 tys. zł, podczas gdy koszt opieki ambulatoryjnej i wizyt lekarskich jest niemal 15 razy niższy!

Niewydolność serca pociąga za sobą również wysokie koszty ekonomiczne i społeczne związane z narastająca absencją chorobową. W 2012 r. przeciętna długość zwolnienia lekarskiego nie przekraczała dwóch tygodni (dokładnie 12,5 dnia), natomiast w przypadku niewydolności serca wzrosła do prawie trzech tygodni (19,9 dni). Zwiększa się także liczba uprawnionych do renty z powodu trwałej niezdolności do pracy na skutek niewydolności serca.

W 2012 r. takich orzeczeń pierwszorazowych było o 7,7 proc. więcej niż w roku poprzednim, a w przypadku ponownych orzeczeń aż o 28,2 proc. więcej.

Pomóc mogą zabiegi naprawcze

„Niewydolność serca stanowi ważny punkt zainteresowania dla kardiologii inwazyjnej nie tylko w leczeniu ostrych stanów, ale również w przewlekłej NS. Pacjenci z niską frakcją wyrzutową coraz częściej poddawani są przezskórnym zabiegom w chorobach zastawek aortalnej i mitralnej, gdzie wszczepienie odpowiednich protez czy też zabiegi naprawcze w trybie kardiologii inwazyjnej poprawiają rokowanie chorych. Trzeba też pamiętać, iż w leczeniu niewydolności serca ratunkiem jest transplantacja serca. Trwają intensywne próby przezskórnej implantacji komórek macierzystych w celu regeneracji serca. U pacjentów, u których kardiochirurdzy nie są w stanie wykonać transplantacji, coraz częściej stosowane są urządzenia mechaniczne do wspomagania lewej komory, które przedłużają im życie” — mówi prof. dr hab. n. med. Dariusz Dudek z II Kliniki Kardiologii CM UJ w Krakowie.