Nowe badania Acomplii

Rok temu ukazały się artykuły na temat zwiększonego ryzyka zaburzeń depresyjnych i lękowych, obok korzyści w leczeniu zespołu metabolicznego, jakie niosło ze sobą stosowanie Acomplii. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) nie dopuściła leku do obrotu już w 2007 r., a miesiąc temu Europejska Agencja Oceny Leków (EMEA) wstrzymała jego stosowanie.

Wyniki badania SERENADE przedstawiają pozytywne i negatywne skutki przepisywania rimonabantu pacjentom isulinozależnym z cukrzycą typu 2. Z 278 pacjentów przyjmujących lek 236 (84,9%) uczestniczyło w pełnej sześciomiesięcznej obserwacji. Było to podwójnie ślepe badanie z próbą kontrolną.

Wyjściowe stężenie hemoglobiny glikowanej (HbA1c) 7,9% udało się zredukować o 0,8% u przyjmujących rimonabant w stosunku do 0,3% w grupie kontrolnej. Lepszy efekt uzyskano w grupie z HbA1c ≥8,5%.

Chorzy leczeni rimonabantem odnieśli korzyści w stosunku do przyjmujących placebo także w redukcji masy ciała (-6,7 vs -2,8 kg), obwodu talii (-6 vs -2 cm), glikemii na czczo (-0,9 vs -0,1 mmol/l), poziomu trój glicerydów (-16,3 vs +4,4%) i poziomu cholesterolu HDL (+10,1 vs +3,2%).

Obok istotnej poprawy powyższych parametrów wśród badanych cukrzyków wystąpiły częściej efekty niepożądane w stosunku do grupy kontrolnej. Zauważono częstsze występowanie zawrotów głowy (10,9 vs 2,1%), nudności (8,7 vs 3,6%), leków (5,8 vs 3,6%), nastrojów depresyjnych (5,8 vs 0,7%) oraz parestezji (2,9 vs 1,4%).

Kłopotliwa wydaje się analiza stosunku odniesionych korzyści do poniesionego ryzyka w związku ze stosowaniem rimonabantu. Dalsze badania powinny przynieść lepszą ocenę profilu działania leku i wyznaczyć jego miejsce w terapii pacjentów z cukrzycą typu 2.

Źródło: Diabetes Care 2008; 31:2169-2176