Nowe procedury kardiologiczne w koszyku świadczeń gwarantowanych - jest rozporządzenie

1 grudnia w Dzienniku Ustaw opublikowano nowelizację rozporządzenia ministra zdrowia sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego, które wprowadza trzy nowe świadczenia gwarantowane:

1. Wszczepienie przezcewnikowe bezelektrodowego systemu do stymulacji jednojamowej;
2. Przezcewnikowa naprawa niedomykalności zastawki trójdzielnej metodą brzeg-do-brzegu za pomocą klipsa;
3. Monitorowanie zdarzeń arytmicznych przy użyciu wszczepialnych rejestratorów zdarzeń (ILR):

• u chorych po kryptogennym udarze mózgu oraz
• po nawracających utratach przytomności, których przyczyny nie udało się ustalić pomimo rozszerzonej diagnostyki.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, a więc 16 grudnia 2023 r.

ZOBACZ TAKŻE: Prof. Grabowski: mamy w końcu decyzję o refundacji telemonitoringu urządzeń wszczepialnych [WIDEO]

Na czym polega wszczepienie przezcewnikowe bezelektrodowego systemu do stymulacji jednojamowej

Stymulatory bezelektrodowe implantowane przezcewnikowo powstały jako alternatywa dla elektrodowych stymulatorów endokawitalnych i epikardialnych. Są to zminiaturyzowane, programowalne urządzenia kardiologiczne, służące do monitorowania i regulacji częstości akcji serca pacjenta przez stosowanie w prawej komorze stymulacji antybradyarytmicznej z adaptacją częstości. Implantowane urządzenie wykrywa aktywność elektryczną za pomocą elektrod wykrywających i stymulacyjnych zawartych w tytanowej kapsule urządzenia i monitoruje rytm serca pod kątem bradykardii. W przypadku stwierdzenia zaburzeń pracy serca urządzenie prowadzi jego stymulację zgodnie z zaprogramowanymi parametrami. Częstość impulsów elektrycznych adaptowana jest na podstawie danych z czujnika aktywności. Urządzenie może również dostarczać informacji diagnostycznych, które ułatwiają ocenę działania systemu oraz ustalenie sposobu leczenia pacjenta.

Implantacja urządzenia odbywa się poprzez wprowadzenie przezskórnego cewnika wprowadzającego urządzenie przez żyłę udową do prawej komory serca, gdzie następuje właściwa implantacja urządzenia. Proponowany system jest szczególnie korzystny dla pacjentów po naprawie lub wszczepieniu biologicznej zastawki trójdzielnej (standardowe elektrody, które przechodzą przez światło zastawki do prawej komory, mogą powodować jej uszkodzenie i w konsekwencji prowadzić do niedomykalności, co obserwuje się u około 25% pacjentów w 5-letnim okresie obserwacji od implantacji) oraz u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka infekcji (pacjenci dializowani, w trakcie chemioterapii lub immunoterapii), a także u pacjentów po wcześniejszej ekstrakcji implantu z powodu infekcji oraz u pacjentów z przewlekłym niemożliwym do usunięcia w przewidywalnym czasie źródłem infekcji (p. niegojące się przetoki do jam ciała i stawów, niegojące się zmiany skórne/owrzodzenia).

Liczebność populacji docelowej, która w skali jednego roku będzie kwalifikowała się do tego świadczenia, będzie wynosiła od 250 do 333 osób.

Na czym polega przezcewnikowa naprawa niedomykalności zastawki trójdzielnej metodą brzeg-do-brzegu za pomocą klipsa

Chorzy z objawową niedomykalnością zastawki trójdzielnej mogą w ramach świadczeń finansowanych ze środków publicznych otrzymywać farmakoterapię lub leczenie chirurgiczne. W sytuacji niewystarczającej kontroli objawów niewydolności serca wynikających z niedomykalności zastawki trójdzielnej oraz braku możliwości wykonania klasycznego zabiegu kardiochirurgicznego, dalsze opcje terapeutyczne nie są obecnie dostępne, a pacjent może jedynie kontynuować dotychczas otrzymywaną farmakoterapię.

Przezcewnikowa naprawa niedomykalności zastawki trójdzielnej metodą brzeg-do-brzegu za pomocą klipsa to procedura medyczna, polegająca na założeniu z dostępu naczyniowego klipsa/implantu na płatki zastawki trójdzielnej w miejscu ich największej niedomykalności. Obecnie ze środków publicznych finansowana jest analogiczna procedura dedykowana zastawce dwudzielnej (mitralnej).

Liczebność populacji docelowej, która w skali jednego roku będzie kwalifikowała się do przeprowadzenia tej interwencji, w zależności od źródła, szacuje się od 100 do 265 osób.

Na czym polega monitorowanie zdarzeń arytmicznych przy użyciu wszczepialnych rejestratorów zdarzeń (ILR)

Wszczepialny rejestrator arytmii jest urządzeniem służącym do monitorowania i zapisu śródtkankowego EKG. Czas działania wynosi od 18 do 36 miesięcy w zależności od modelu. Rejestracja zapisu następuje podczas omdlenia lub udaru, po aktywacji przez pacjenta lub po aktywacji automatycznej (charakterystycznej dla nowszych modeli). Urządzenie ma pamięć stałą (ok. 42–50 minut), rejestruje 3 zapisy aktywowane przez pacjenta (4–8 min. przed i od 30 sek. do 2 min. po aktywacji) oraz 6 automatycznych zapisów (1 min. przed i od 30 sek. do 1 min. po aktywacji). Ponadto urządzenie rejestruje automatycznie i zapamiętuje fragmenty EKG, gdy częstość rytmu serca spadnie lub wzrośnie ponad wartość zaprogramowaną. Zostaje on także aktywowany w sytuacji, gdy wystąpi przerwanie pracy serca na ponad zaprogramowaną wartość wyrażoną w sekundach. Odczytu zgromadzonych zapisów EKG dokonuje się, podobnie jak w innych urządzeniach wszczepialnych, za pomocą specjalnego programatora.

Zabieg implantacji wszczepialnego rejestratora zdarzeń (ILR – ang. implantable loop recoder) polega na wszyciu urządzenia pod skórę, w okolicy przymostkowej lewej, lub w innej, jeżeli w okolicy przymostkowej nie można uzyskać wiarygodnych zapisów. Implantacja odbywa się w znieczuleniu miejscowym lub w płytkiej narkozie (może odbywać się w trybie leczenia jednego dnia).

Liczebność populacji docelowej, która w skali jednego roku będzie kwalifikowała się do przedmiotowych świadczeń to 1000–2321 osób, w tym:

• 800–1521 pacjentów po kryptogennym udarze mózgu
• oraz 200–800 pacjentów z utratami przytomności o nieznanej etiologii.

Ponadto, w nowelizacji dokonano zmiany porządkującej kody procedur ICD-9 i w lp. 55 w załączniku nr 4 do nowelizowanego rozporządzenia dodano brakujący kod IDC-9: 35.991 i świadczeniu nadano brzmienie: „35.991 Przezcewnikowa nieoperacyjna naprawa zastawki mitralnej u chorych wysokiego ryzyka Przezskórna naprawa zastawki mitralnej”.