Nowe wytyczne w resuscytacji

Dlatego 18 października Europejska Rada Resuscytacji opublikowała najnowsze Wytyczne Resuscytacji 2010. Ich tłumaczenie na język polski będzie wkrótce dostępne na stronie Polskiej Rady Resuscytacji (www.prc.krakow.pl) oraz w formie książkowej. Jednak już 21 października, podczas specjalnej konferencji w Krakowie, przedstawiono najistotniejsze zmiany w porównaniu do wytycznych z 2005 roku.

- W zakresie udzielania pierwszej pomocy osobie z nagłym zatrzymaniem krążenia konieczne jest, aby nawet nieprzeszkolony świadek NZK prowadził resuscytację krążeniowo-oddechową (RKO) przynajmniej z uciskaniem klatki piersiowej, do czego powinien zachęcać dyspozytor pogotowia ratunkowego przyjmujący zgłoszenie.

- Podkreśla się wagę wczesnego, nieprzerwanego prowadzenia wysokiej jakości uciśnięć klatki piersiowej u osób z NZK z wykorzystaniem sprzętu dostarczającego informację zwrotną dotyczącą jakości RKO oraz wykonanie wczesnej defibrylacji z przerwaniem uciskania klatki piersiowej na okres nie dłuższy niż 5 sekund.

- Należy zwracać większą uwagę na niepokojące objawy ryzyka nagłej śmierci sercowej poza szpitalem. W szpitalach natomiast powinno się zwiększyć nacisk na wprowadzenie systemów monitorujących pacjenta („obserwuj i reaguj”), by rozpoznać pogarszanie się jego stanu i umożliwić wdrożenie leczenia zapobiegającego wystąpienia wewnątrzszpitalnego zatrzymania krążenia.

- Nie jest już zalecane podawanie leków przez rurkę intubacyjną. Jeżeli dostęp dożylny nie jest możliwy do uzyskania, leki powinno się podawać drogą doszpikową. Atropina nie jest rutynowo zalecana.

- Należy zwiększyć nacisk na zastosowanie kapnografii w celu potwierdzenia i monitorowania położenia rurki dotchawiczej, jakości prowadzonej RKO oraz powrotu spontanicznego krążenia (główny cel wstępnego okresu resuscytacji), a także na zastosowanie pulsoksymetrii i/lub gazometrii krwi w celu dostosowania podaży tlenu do potrzeb pacjenta.

- Należy wdrożyć zrozumiałe i przejrzyste protokoły leczenia pacjentów po zatrzymaniu krążenia z zastosowaniem pierwotnej przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI) i terapeutycznej hipotermii włącznie, w oparciu o lokalną sieć obejmującą pogotowie ratunkowe i okoliczne szpitale.

- Konieczne jest monitorowanie wczesnych i odległych wyników leczenia NZK i przeżywalności po NZK na lokalnym i podstawowym poziomie systemu ochrony zdrowia.