Nowoczesne zarządzanie personelem

Coraz częściej stawiano pytanie, jak przetrwać, jak dostosować do tych nowych sytuacji placówki ochrony zdrowia. Koniecznością stawała się ich restrukturyzacja, czyli głęboka, kompleksowa, radykalna zmiana procesów, struktur, mechanizmów w kierunku rynku i efektywności. W tak rozumianej restrukturyzacji pierwszoplanową rolę odgrywali ludzie zatrudnieni w placówkach ochrony zdrowia i zarządzający nimi. Od talentów i kompetencji menedżerów placówek ochrony zdrowia w obszarze zarządzania ludźmi zależało powodzenie trudnych procesów restrukturyzacyjnych, szansa nie tylko na uzdrowienie, ale także na pomyślny rozwój placówek i zatrudnionych w nich ludzi. W zadaniu tym strategiczna rola przypada menedżerom personalnym i kierowanym przez nich służbom kadrowym. Od ich wiedzy, otwartości na pomysły, kreatywności, chęci eksperymentowania z nowymi koncepcjami czy metodami zarządzania potencjałem społecznym, współpracy z różnymi ośrodkami władzy w placówce ochrony zdrowia, konsekwencji w realizacji pomysłów zależał sukces restrukturyzacji.
Jest zrozumiałe, że w sytuacjach kryzysowych główna uwaga zarządzających skupiona jest na kosztach i ich redukcji. Pracowników traktuje się jako źródło kosztów i podejmuje wiele działań, by koszty te zredukować. Właśnie tak w wielu placówkach rozumiano termin ?restrukturyzacja zatrudnienia" i tylko do zwolnień go ograniczono. Było to działanie najprostsze i dawało szybkie, widoczne rezultaty finansowe. Czy jednak zawsze przeprowadzono je w sposób racjonalny z punktu widzenia przyszłości? Czy powiązano je z koncepcjami strategicznego rozwoju placówki? Czy nie nazbyt często kierowano się doraźnymi efektami?
Jak pokazują przykłady dobrze zarządzanych placówek ochrony zdrowia i doświadczenia kompetentnych menedżerów personalnych, nawet tak złożone i trudne procesy powinny być mocno osadzone w koncepcjach strategicznych i wykorzystywać nowoczesne metody zarządzania zasobami ludzkimi. W szczególności należy zauważyć, że w tych placówkach ochrony zdrowia, które w nowoczesny sposób podeszły do procesów restrukturyzacji zatrudnienia zaczęto patrzeć na pracowników jak na cenne dobro, kapitał społeczny decydujący o pozycji rynkowej placówki. Takie spojrzenie zmieniło nastawienia do restrukturyzacji.
Menedżerowie personalni zaczęli ściśle współpracować z dyrektorami placówek w kwestiach strategicznego zarządzania zasobami ludzkimi, które obejmowały m.in. architekturę zarządzania zasobami ludzkimi, zarządzanie kompetencjami, pomiar i rozwój kapitału ludzkiego, strategiczną kartę wyników, zarządzanie wiedzą i rozwojem pracowników. Zarządzanie zasobami ludzkimi w kontekście restrukturyzacji placówki ochrony zdrowia poszerzyło się o kwestie restrukturyzacji organizacyjnej, wprowadzenie i rozszerzenie elastycznych form zatrudnienia i organizacji pracy oraz wynagrodzeń. Działania te przyczyniły się do wzrostu efektywności, rozwoju i zadowolenia pracowników, ale pozwoliły też określić kluczowe kompetencje placówki ochrony zdrowia, skupić się na nich, a tym samym wzmocnić jej przewagi konkurencyjne.
Przykładów nowoczesnego zarządzania zasobami ludzkimi, nowatorskiej polityki personalnej w obszarze ochrony zdrowia jest jeszcze stale niewiele, częściej obserwuje się je w placówkach prywatnych niż publicznych. Należy je upowszechniać, pokazywać dobre przykłady i ludzi, którzy je zainicjowali i skutecznie przeprowadzili. Cel taki przyświeca od początku konkursowi Mistrz Kadr, organizowanemu przez Puls Medycyny.