Operacje okulistyczne z wykorzystaniem rozszerzonej rzeczywistości w poznańskim szpitalu

Operacje, jakie przeprowadzili lekarze, polegały na wykonaniu endoskopowego zespolenia workowo-nosowego u pacjentów, u których niedrożność przewodu nosowo-łzowego była wynikiem masywnego urazu twarzoczaszki.

– To zabieg, który - najprościej mówiąc - polega na wytworzeniu połączenia między woreczkiem łzowym a jamą nosa. U zdrowych ludzi łzy zbierane są do worka spojówkowego. To niewielka +kieszonka+ między gałką oczną a dolną powieką - właśnie tam najczęściej aplikuje się krople do oczu. Stamtąd łzy kanalikami trafiają do tzw. worka łzowego - niewielkiej struktury położonej w pobliżu kącika oka, a stamtąd przewodem nosowo-łzowym płyną prosto do nosa. To dlatego, gdy ludzie płaczą, mają zwykle równocześnie katar – podkreślono w komunikacie poznańskiego urzędu miasta.

Nowoczesne technologie w szpitalu im. J. Strusia

„Czasami zdarza się jednak, że ta droga się zatyka - wtedy mówi się o niedrożności przewodu nosowo-łzowego. Najczęściej ma to miejsce po dużych urazach części twarzowej czaszki. Łzy nie mogą wówczas spłynąć do nosa, pozostają więc w worku łzowym, stwarzając doskonałe warunki do rozmnażania się bakterii. Powstaje ropa, która musi znaleźć gdzieś ujście, więc ostatecznie przedostaje się z powrotem do oka. Chorzy cierpią więc na uporczywe łzawienie i ropienie oczu. Zdarza się też, że ropień perforuje na zewnątrz - w takich sytuacjach pomaga antybiotykoterapia, ale tylko na krótko - ropień bowiem po jakimś czasie powraca” – dodano.

Z takimi problemami trafili do Wielospecjalistycznego Szpitala Miejskiego im. Józefa Strusia w Poznaniu dwaj pacjenci - mężczyźni w średnim wieku. Obaj byli po masywnych urazach twarzoczaszki. Wcześniej przeszli operacje na oddziale chirurgii szczękowo-twarzowej, ale borykali się z pourazową niedrożnością przewodu nosowo-łzowego.

W trakcie zabiegu zastosowano trójwymiarowe obrazowanie w rozszerzonej rzeczywistości (XR)

Jak tłumaczyła rzeczniczka prasowa szpitala Zuzanna Pankros, lekarze oddziału okulistycznego przeprowadzili te dwie trudne operacje niedrożności dróg łzowych z wykorzystaniem rozszerzonej rzeczywistości.

– Dzięki zastosowaniu trójwymiarowego obrazowania w rozszerzonej rzeczywistości chirurg miał znacznie lepszą możliwość lokalizacji worka łzowego podczas operacji niż w przypadku standardowego obrazowania dwuwymiarowego - zdjęcia tomografii komputerowej– podkreśliła.

Dodała, że w tych przypadkach operator miał na sobie specjalne okulary holograficzne, w których na tle sali operacyjnej widział również rekonstrukcje 3D twarzoczaszki operowanego pacjenta.

Zdalne konsultacje online

– Obserwując obraz z endoskopu nosowego mógł jednocześnie porównać stosunki anatomiczne z rekonstrukcją +zawieszoną w przestrzeni+ obok monitora endoskopu. Jednocześnie, w razie konieczności, mógł dowolnie manipulować rekonstrukcją w zależności od potrzeby - obracać, przestawiać w przestrzeni, wykonywać przekroje w potrzebnej płaszczyźnie. Pozostali członkowie zespołu operacyjnego mogli obserwować na dużym ekranie 4K - jednak w dwóch wymiarach - obraz z okularów holograficznych chirurga – wskazała.

Podczas operacji przeprowadzono też zdalne konsultacje online m.in. z Konsultantem Krajowym ds. Okulistyki – prof. Markiem Rękasem z Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie.

Pankros podkreśliła, że wcześniej, w Polsce, przeprowadzono tylko trzy podobne zabiegi – w Klinice Okulistyki Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie, z którym Oddział Okulistyki Wielospecjalistycznego Szpitala Miejskiego im. J. Strusia prowadzi współpracę naukową od kilku ostatnich lat.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Prof. Marek Rękas: w Polsce łatwiej zoperować zaćmę niż dostać się do okulisty