Opieka paliatywna bliżej pacjenta
Specjaliści medycyny paliatywnej nie mogą wyeliminować u chorego cierpienia egzystencjalnego związanego z perspektywą bliskiej śmierci, ale znają się na znoszeniu bólu, kontrolowaniu innych objawów somatycznych oraz łagodzeniu cierpienia psychicznego, duchowego i socjalnego pacjentów.
Choć specjaliści medycyny paliatywnej nie leczą przyczyny choroby, a jedynie koncentrują się na kontroli objawów somatycznych (takich jak ból, duszność, odleżyny, wymioty itd.), to jednak wyeliminowanie na jakiś czas tych uciążliwych dolegliwości polepsza stan psychiczny pacjenta, dając mu nowe siły i nowe nadzieje.
Pytania wymagające pilnej odpowiedzi
Obowiązujące w Polsce akty prawne dotyczące opieki paliatywnej są bardzo niejednoznaczne i wymagają uporządkowania. Nie wiadomo np., czy opieka paliatywna to tylko ograniczona terapia minimalizująca podstawowe objawy związane z nieuleczalną chorobą, czy także diagnostyka tych objawów. Jeśli w rozporządzeniu ministra zdrowia jest mowa o zapewnieniu „leków i badań koniecznych”, to czy należy przez to rozumieć także leczenie schorzeń współistniejących, takich jak np. cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca? Większość pacjentów podlegających opiece paliatywnej jest w wieku podeszłym i, oprócz choroby nowotworowej, ma przynajmniej dwa inne schorzenia. Nie wiadomo jednak, kto ma finansować leczenie tych schorzeń.
Cały artykuł na ten temat znajduje się w Pulsie Medycyny nr 6 (245).
Aktualna oferta prenumeraty Pulsu Medycyny
Cytaty pochodzą z konferencji prasowej „Opieka paliatywna w Polsce 2012”, która odbyła się 16 marca br. w Warszawie.
Źródło: Puls Medycyny
Podpis: Ewa Biernacka