Narodowy Fundusz Zdrowia przygotowuje następne zmiany w zasadach rozliczania specjalistycznych porad ambulatoryjnych. Zdaniem
funduszu ułatwią one rozliczanie udzielanych świadczeń, a zwiększone finansowanie zachęci do realizacji kompleksowej AOS.
Ten artykuł czytasz w
ramach płatnej subskrypcji. Twoja prenumerata jest aktywna
Przychodnie specjalistyczne od 1 lipca 2011 r. rozliczają się z NFZ według nowego systemu. Wcześniej NFZ płacił im za trzy rodzaje porad zachowawczych: recepturową, specjalistyczną i kompleksową, wycenionych odpowiednio na 2,4 i 9 punktów, niezależnie od liczby zleconych przez lekarza badań. Świadczenia zabiegowe miały wprawdzie odrębną wycenę, ale katalog zabiegów możliwych do realizacji w warunkach ambulatoryjnych nie był duży (87 pozycji). Obecnie fundusz płaci za porady zachowawcze: specjalistyczne i kompleksowe, a w ich wycenie uwzględnione są też ewentualne wydatki na diagnostykę. Ponadto prawie pięciokrotnie rozszerzono listę zabiegów, które można wykonywać w warunkach ambulatoryjnych w poradniach. Zostały one pogrupowane w 73 grupy rozliczeniowe, zawierające zbiory procedur powiązanych ze specjalnościami medycznymi.
Uporządkowanie kompetencji
Głównym celem zmian było zwiększenie efektywności i kompleksowości specjalistycznej opieki ambulatoryjnej oraz uporządkowanie relacji AOS z poz i szpitalami. Niejako przy okazji miało to wpłynąć na skrócenie kolejek do specjalistów oraz odciążyć szpitale z przeprowadzania zabiegów, które można wykonywać ambulatoryjnie. Czy tak się dzieje?
Cały artykuł na ten temat znajduje się w Pulsie Medycyny nr 6 (245).
Aktualna oferta prenumeraty Pulsu Medycyny