Praca naukowców z Lublina może pomóc w modulacji procesów degeneracyjnych w obrębie siatkówki oka

Luteina i zeaksantyna chronią przed fototoksycznością

Badania, które prowadzimy od wielu lat wspólnie z Katedrą Biofizyki - Instytutu Fizyki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, zaowocowały już dwoma publikacjami w prestiżowych czasopismach medycznych, w tym ostatnią w „International Journal of Molecular Sciences”. Ich wyniki pokazują, że barwniki obecne w siatkówce oka, a dokładnie luteina i zeaksantyna, pełnią rolę ochronnego filtra. Obrazowo porównaliśmy je do żaluzji okiennych. W dołeczku i centrum plamki żółtej dominują czopki, a im bliżej ku obwodowi pojawia się coraz większe zagęszczenie pręcików. Jednocześnie zeaksantyna jest skoncentrowana w centrum, podczas gdy na obwodzie dominuje luteina. Barwniki te jak migawka w aparacie czy właśnie wspomniane żaluzje w oknie hamują nadmierne oświetlenie, a - jak wiadomo - z fototoksycznością wiąże się m.in. rozwój form degeneracyjnych plamki żółtej, zaniku geograficznego czy wysiękowej postaci starczego zwyrodnienia plamki.

Nasze badania wyznaczają kierunki strategii terapeutycznych. Myślę, że dzięki temu wymienione procesy w niedalekiej przyszłości będzie można skuteczniej modulować poprzez farmakoterapię. Oczywiście, należy przy tym pamiętać, że za wiele schorzeń odpowiedzialnych jest więcej czynników, np. uwarunkowania genetyczne. Już teraz są jednak prowadzone badania nad terapiami genowymi czy zastosowaniem suplementów diety w poszczególnych jednostkach chorobowych. Wyniki naszych badań mogą ukierunkować badaczy zajmujących się tymi obszarami okulistyki.