Prof. Mitkowski podsumowuje rok 2023 w kardiologii: przybyło funduszy w systemie, terapii i świadczeń dla chorych

Poważny zastrzyk inwestycyjny

Na Narodowy Program Chorób Układu Krążenia każdego roku ma być przeznaczane ok. 270 mln zł przez następną dekadę. W sumie będzie to prawie 3 mld zł, które mają być spożytkowane w pięciu głównych obszarach.

Zdalny monitoring urządzeń wszczepialnych refundowany przez NFZ

W kwietniu br. prezes NFZ podpisał zarządzenie wprowadzające do katalogu świadczeń gwarantowanych zdalny monitoring urządzeń wszczepialnych. Zabiegaliśmy o to przez całą moją kadencję prezesa PTK i cieszę się, że udało się to doprowadzić do końca. Jest to bardzo ważny element opieki nad chorymi z niewydolnością serca.

Obecnie wyzwaniem jest zachęcenie oddziałów wojewódzkich NFZ do rozpoczęcia kontraktowania tej usługi. W połowie województw konkursy zostały już zakończone albo nadal trwają. Mam nadzieję, że niebawem zdalny monitoring urządzeń wszczepialnych zostanie wdrożony w całym kraju.

Nowe grupy pacjentów korzystają z terapii flozynami

Przełomowym wydarzeniem tego roku była publikacja badań naukowych, które udowodniły skuteczność flozyn (inhibitorów SGLT2) u chorych z niewydolności serca z zachowaną frakcją wyrzutową, a także u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek. W ten sposób pojawiły się kolejne grupy pacjentów, u których udowodniono korzyści z leczenia tą grupą leków. W 2023 r. flozyny są refundowane w terapii wybranych chorych z niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową lub cukrzycą, lub niewydolnością nerek. We wrześniu inhibitory SGLT2 trafiły na listę 65+.

Kolejne procedury finansowane ze środków publicznych

Prawdziwym hitem ostatnich dni jest ukazanie się w Dzienniku Ustaw rozporządzenia ministra zdrowia wprowadzającego do koszyka świadczeń gwarantowanych cztery bardzo ważne procedury:

• stymulację bezelektrodową;
• wszczepialne rejestratory zdarzeń, pomocnych np. w poszukiwaniu migotania przedsionków u chorych z udarem kryptogennym, co zmniejsza ryzyko kolejnych takich incydentów, oraz u pacjentów z nawracającymi utratami przytomności;
• leczenie niedomykalności zastawki trójdzielnej metodą brzeg-do-brzegu;
• mechaniczne wspomaganie krążenia przy użyciu pomp (LVAD) jako terapia docelowa, a nie jak dotąd pomostowa do przeszczepu serca.

Cel: uaktualnienie programu KOS-zawał

W tym roku Polskie Towarzystwo Kardiologiczne zaproponowało wprowadzenie programu KOS-zawał+. W tym zakresie na razie udało nam się przekonać NFZ do zmiany zarządzenia dotyczącego programu KOS-zawał, aktualizującego cel lipidowy na taki, który jest już od kilku lat w zaleceniach towarzystw naukowych. Dodatkowo, jeżeli dany ośrodek prowadzący KOS-zawał osiągnie cel terapeutyczny u co najmniej 40 proc. chorych, to otrzyma premię w wysokości 10 proc. opłaty za pacjenta będącego w tym programie. Poza tym będą refundowane kolejne badania lipidogramu, wykonywane pomiędzy 6. a 10. tygodniem od zmiany leczenia.

Brakuje nam jeszcze tylko obniżenia kryterium granicy wejścia do programu lekowego B.101 - leczenia pacjentów z zaburzeniami lipidowymi z obecnych 100 do 70 mg/dl cholesterolu. Decyzja w tej sprawie należy do ministra zdrowia. Staraliśmy się go do tego przekonać, ale jak dotąd bezskutecznie.

Niekorzystne rozwiązania rozliczeniowe

Pewne obawy budzi obecnie fakt, że zgodnie z nowelizacją ustawy refundacyjnej nie będzie można w ramach indywidualnego rozliczenia za zgodą płatnika wykazywać kosztów wyrobów medycznych. Jest to sytuacja o tyle niepokojąca, że istnieją wyroby, których używamy podczas pewnych trudnych zabiegów (np. pompy do czasowego wspomagania krążenia albo różnego rodzaju cewniki do odsysania skrzeplin), a niebawem może nie być takiej możliwości.

Liczymy, że AOTMiT i NFZ określą listę wyrobów, które były dotychczas często stosowane i wprowadzą je do katalogu procedur do sumowania. Byłoby to rozwiązanie, które z jednej strony pozwalało Ministerstwu Zdrowia kontrolować cenę tych wyrobów, a z drugiej strony nie spowodowałoby braku ich dostępności.

Wniosek o refundację kamizelki defibrylującej

Na koniec wspomnę, że PTK wystąpiło z wnioskiem do Ministerstwa Zdrowia o refundowanie terapii przy użyciu kamizelki defibrylującej. Jest to usługa z zastosowaniem tego wyrobu medycznego u chorych, u których istnieje czasowe ryzyko nagłego zgonu sercowego. Pacjent wyposażony w taką kamizelkę (materiałową koszulkę, do której przytwierdzone są elektrody monitorujące EKG) może uniknąć zgonu w wyniku wystąpienia groźnych szybkich komorowych zaburzeń rytmu serca poprzez dostarczenie terapii wysokoenergetycznej w momencie zagrożenia życia, dzięki odpowiednim elektrodom przymocowanym do tej kamizelki. Średni czas korzystania, a zatem noszenia tej kamizelki, to w Polsce trzy miesiące.

Do tej pory kamizelki defibrylujące były rozliczane za zgodą płatnika. W tym czasie w Polsce zastosowanych zostało ok. 100 takich wyrobów, z czego w 5 przypadkach posłużyły do zasadnej interwencji. Oznacza to, że postępowanie to, zastosowane w bardzo dobrze wyselekcjonowanej populacji, ratuje życie przy dużej efektywności kosztowej.