Rytm serca a cukrzyca

Uczestnikami rozpoczętego w 1979 r. badania było 620 całkowicie zdrowych na starcie osób. Po upływie dwóch dekad u części osób rozwinęła się otyłość, oporność tkankowa na insulinę oraz cukrzyca.

Najbardziej zagrożeni tymi nieprawidłowościami okazali się być uczestnicy badania, u których tempo pracy serca przekraczało 80 uderzeń na minutę. W przypadku cukrzycy zaobserwowany wzrost ryzyka wyniósł aż 5,4 raza. Otrzymane wyniki opisano w American Journal of Hypertension (11 grudnia 2008, online).

Uwidoczniona korelacja pomiędzy przyspieszonym rytmem serca a cukrzycą dowodzi roli w rozwoju tej choroby autonomicznego, sympatycznego układu nerwowego.

Badacze podali kilka - możliwych ich zdaniem - mechanizmów odpowiedzialnych za predysponowanie pacjentów z szybszym biciem serca do zachorowania na cukrzycę. Są to m.in.: przewlekła stymulacja receptorów beta-adrenergicznych powodująca oporność na insulinę oraz zmniejszony przepływ krwi przez mięśnie szkieletowe prowadzący do zaburzeń w przyswajaniu glukozy przez tkankę mięśniową.

Podobne rezultaty otrzymali wcześniej badacze amerykańscy z Northwestern University w Chicago. Zdaniem obu grup badawczych tempo pracy serca można uznać za istotny marker ryzyka rozwoju zaburzeń metabolicznych.