Ustawa o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta z podpisem prezydenta

Celem ustawy o jakości w opiece zdrowotnej jest wdrożenie rozwiązań prawno-organizacyjnych, które w sposób kompleksowy uregulują kwestie jakości. Projekt dotyczy wewnętrznego systemu zarządzania jakością i bezpieczeństwem, autoryzacji, akredytacji i rejestrów medycznych.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Sejm uchwalił ustawę o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta

Wdrożenie rozwiązań doprowadzić ma – jak podnoszą autorzy regulacji – m.in. do poprawy skuteczności diagnostyki i leczenia przez systematyczną ocenę klinicznych wskaźników jakości; poprawy bezpieczeństwa i satysfakcji pacjenta przez rejestrowanie i monitorowanie zdarzeń niepożądanych oraz uzyskania porównywalności podmiotów udzielających świadczeń pod względem jakości i skuteczności oferowanej opieki.

Ustawa o jakości bez klauzuli "no-fault"

W przyjętej przez Sejm regulacji nie ma natomiast najbardziej krytykowanego w pierwszej wersji rozwiązania, czyli klauzuli "no-fault" oraz likwidacji Centrum Monitorowania Jakości na rzecz przeniesienia kompetencji w tym zakresie do NFZ.

Ustawa przewiduje powstanie Rady Akredytacyjnej działającej przy ministrze właściwym do spraw zdrowia. Do jej zadań będzie należało m.in.:

• opracowywanie projektów standardów akredytacyjnych dla określonego rodzaju działalności leczniczej lub zakresu świadczeń oraz ich aktualizacji we współpracy z ośrodkiem akredytacyjnym;
• przygotowywanie określonych w ustawie rekomendacji;
• współpraca z podmiotami krajowymi i zagranicznymi w podejmowaniu działań na rzecz poprawy jakości i bezpieczeństwa udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej;
• propagowanie idei jakości i bezpieczeństwa udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej.

PRZECZYTAJ TAKŻE: „Odchudzona” ustawa o jakości nadal w ogniu krytyki. Największą wadą podwójna rola NFZ?