Zmiana właściciela NZOZ-u posiadającego kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia

Wydawałoby się, że w takim wypadku będziemy mieli do czynienia ze zmianą po stronie świadczeniodawcy, wymagającą zgody funduszu i pociągającą za sobą daleko idące komplikacje formalnoprawne, a nawet stawiającą pod znakiem zapytania możliwość kontynuowania kontraktu z kontrahentem niewyłonionym w drodze konkursu. Po bliższej analizie przepisów ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia okazuje się jednak, że zmiana po stronie właściciela, czyli podmiotu tworzącego i utrzymującego zakład, nie stanowi zmiany kontrahenta będącego stroną umowy. Stronami umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych są fundusz i świadczeniodawca, a świadczeniodawcą nie jest właściciel zakładu, lecz sam zakład opieki zdrowotnej wykonujący zadania określone w jego statucie. Wynika to z ustawowej definicji świadczeniodawcy zawartej w art. 5 pkt 25 lit. a) ustawy. Okoliczność zmiany właściciela NZOZ-u nie będzie miała zatem wpływu na ważność kontraktu. NZOZ może kontynuować wykonywanie kontraktu, a nowy właściciel NZOZ-u może bez przeszkód podjąć działalność swojego poprzednika w zakresie zadań i uprawnień podmiotu tworzącego zakład. NZOZ zobowiązany jest tylko zgłosić wojewodzie w terminie 14 dni zmianę swojego stanu prawnego.
Zmiana właściciela NZOZ-u może pociągać za sobą dalsze nowości, takie jak zmiana nazwy zakładu czy osoby kierownika. Te zmiany również nie będą miały wpływu na ciągłość bytu prawnego NZOZ-u i na możliwość kontynuowania kontraktu. Dopiero zmiany, które będą miały wpływ na rodzaj i zakres zakontraktowanych świadczeń oraz warunki ich udzielania, a także na inne warunki, które podlegały ocenie przy wyborze najkorzystniejszej oferty, uniemożliwiają kontynuowanie kontraktu. W przypadku tego rodzaju zmian kontrakt nie może być kontynuowany, chyba że konieczność wprowadzenia tych zmian wynika z okoliczności, których nie można było przewidzieć w chwili zawarcia kontraktu. Do zmiany kontraktu nie stosuje się wówczas przepisów dotyczących jego zawarcia.
Nieporozumienia, jakie powstają w omawianej materii, biorą się stąd, że w odróżnieniu od SP ZOZ-u niepubliczny zakład opieki zdrowotnej nie posiada osobowości prawnej, więc nie jest właścicielem ?swojego" majątku i nie może samodzielnie zaciągać zobowiązań majątkowych. Wobec czego w obrocie cywilnoprawnym reprezentowany jest przez swojego właściciela. To podmiot, który utworzył i utrzymuje zakład, jest stroną wszystkich umów cywilnoprawnych zawieranych w zakresie działalności NZOZ-u. Mając na uwadze tę regułę nie należy jednak zapominać, iż umowa o udzielanie świadczeń zdrowotnych nie jest zwykłą umową cywilnoprawną o świadczenie usług. Jest odrębnym rodzajem umowy, określonym w przepisach ustawy o NFZ, do której tylko w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się przepisy kodeksu cywilnego. Odrębność umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych polega m. in. na tym, że zawierana jest ona bezpośrednio z NZOZ-em. Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku zatrudniania pracowników, gdy uprawnienie NZOZ-u do ich samodzielnego zatrudniania, pomimo braku osobowości prawnej, wypływa z art. 3 Kodeksu pracy.

Podstawa prawna:
art. 5 pkt 25 lit. a), art. 72 ust. 1, art. 96 ust. 1, art. 99 i 100 ustawy z 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz. U. nr 45, poz. 391).