Aktywność fizyczna tak, ale jaka?

Autorzy publikacji szukali najlepszego sposobu na kontrolowanie glikemii u chorych na cukrzycę typu 2 i w tym celu wykonali metaanalizę wyników randomizowanych badań naukowych z łącznym udziałem ponad 8,5 tysięcy pacjentów. Okazało się, że u osób, które ćwiczyły z trenerem redukcja poziomu hemoglobiny glikowanej była średnio o 0,67 proc. większa niż u osób, które ćwiczyły samodzielnie. Największe korzystne efekty aktywności fizycznej stwierdzono u pacjentów, którzy trenowali co najmniej 150 minut w tygodniu i wykonywali ćwiczenia aerobowe, do których zalicza się m.in. jogging, jazdę na rowerze i aerobic.

Badacze apelują do decydentów zajmujących się walką w cukrzycą, aby nie koncentrowali się wyłącznie na refundacji leków, ale wzięli pod uwagę także refundację członkowska w klubach fitness i sesji z osobistym trenerem.

Z kolei naukowcy australijscy z Murdoch Chidren’s Research Institute w Melbourne poinformowali na łamach British Medical Journal, że już 3 tysiące kroków robionych pięć razy w tygodniu skutecznie chroni przed rozwojem cukrzycy. Dotychczas uważano, że aby zapobiec otyłości i cukrzycy typy 2 konieczne jest wykonywanie 10 tys. kroków codziennie.

Nowe dane uzyskano w badaniu z udziałem 592 osób w średnim wieku. Wszyscy uczestnicy otrzymali pedometry mierzące liczbę kroków wykonywanych przez cały dzień. Po pięciu latach od pomiarów sprawdzono u nich wskaźnik masy ciała BMI, stosunek obwodu bioder do obwodu talii oraz oporność tkanek na insulinę. Okazało się, że liczba wykonywanych kroków była odwrotnie proporcjonalna do wszystkich mierzonych, niekorzystnych dla zdrowia parametrów i to niezależnie od stosowanej diety.

Źródło: JAMA 2011, 305: 1790-1799; BMJ 2011, 342: c7249.