Pozytywnie oceniam również umożliwienie skierowania pacjenta na test lekarzom przyjmującym na SOR-ach w szpitalach I poziomu (tzw. powiatowych). Oba te rozwiązania zdecydowanie poszerzyły Polakom dostęp do testów w kierunku SARS-CoV-2.

Nie w pełni zostały uregulowane kwestie opieki nad osobami przebywającymi w izolacji domowej. Lekarz rodzinny teoretycznie ma uprawnienie do jej przedłużenia pacjentom objawowym. Nie do końca jednak zostało doprecyzowane drogą zarządzenia prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia, z wykorzystaniem jakich narzędzi specjalista medycyny rodzinnej może sprawować opiekę nad osobami objętymi izolacją — z wyjątkiem teleporady. W wielu przypadkach zachodzi przecież konieczność bezpośredniego zbadania pacjenta w gabinecie lub podczas wizyty domowej. Placówki POZ nie są często infrastrukturalnie do tego przygotowane: wiele z nich nie ma wyodrębnionych izolatek.

Doprecyzowania wymaga także schemat przygotowania się przez lekarza POZ do wizyty domowej i pacjenta w izolacji domowej oraz sposobu jej realizacji. Innym problemem, na który trzeba zwrócić uwagę jest ogromne obłożenie personelu lekarskiego innymi obowiązkami, niż te związane z walką z COVID-19.

Konieczność „oswajania” w tych trudnych warunkach nowych narzędzi, takich jak aplikacja gabinet.gov.pl, kosztuje nas dodatkowe minuty cennego czasu. Ponadto pewnym niedociągnięciem tego narzędzia jest fakt, że informację o dodatnim wyniku testu w kierunku SARS-CoV-2 chory otrzymuje SMS-em lub telefonicznie od pracownika PSSE, ale o wyniku negatywnym jest informowany tylko za pośrednictwem Internetowego Konta Pacjenta. Tymczasem IKP, mimo promowania tego rozwiązania przez personel medyczny POZ, wciąż nie jest popularne, szczególnie wśród seniorów, którzy nierzadko w ogóle nie korzystają z Internetu ani ze smartfona. To szczegół, ale wymagający dopracowania.

Jest za wcześnie, by ocenić, jak sprawdzi się w praktyce kierowanie chorych objawowych do izolatoriów przez lekarzy rodzinnych. Już teraz można jednak stwierdzić, że miejsc w izolatoriach z pewnością brakuje. Są takie województwa, gdzie nie ma do nich w ogóle dostępu.

Podstawowa opieka zdrowotna powoli zbliża się do granicy wydolności. Nakładane na lekarzy rodzinnych coraz to nowe obowiązki, zmiana schematu organizacyjnego i konieczność przestrzegania reżimu sanitarnego powodują, że na barkach personelu lekarskiego spoczywa ogromny ciężar. Tymczasem pacjentów z podejrzeniem zakażenia SARS-CoV-2 przybywa. Nasza wydajność, wynikająca z konieczności przestrzegania reżimu sanitarnego, jest obecnie dużo mniejsza, w tym samym czasie możemy przyjąć znacząco mniejszą liczbę chorych.