Choroby dna miednicy dotyczą nawet połowy kobiet po 50. r.ż. Większości czynników ryzyka nie można uniknąć

20 marca odbyło się posiedzenie Parlamentarnego Zespołu ds. Zdrowia Kobiet. Poświęcono je chorobom dna miednicy. Są to schorzenia związane m.in. z nietrzymaniem moczu czy wypadaniem narządu rodnego.

Choroby dna miednicy nadal są wstydliwą, kobiecą tajemnicą

Działania systemowe w zakresie opieki nad pacjentkami z chorobami dna miednicy wpisują się w ogłoszony i realizowany przez Ministerstwo Zdrowia program “Zdrowa i bezpieczna ja”.

– W miarę jak się starzejemy, starzeją się również mięśnie dna miednicy, które z biegiem czasu wiotczeją. Prowadzi to do różnych patologii, takich jak nietrzymanie moczu. Jest to problem nawet kilku milionów kobiet w Polsce i może nie tylko obniżać jakość życia, ale niemal całkowicie eliminować kobietę z życia społecznego. Pociąga to za sobą wiele różnorodnych problemów zdrowotnych. Są to nadal problemy postrzegane jako wstydliwe - mówiła wiceminister zdrowia Urszula Demkow.

Jak dodała, w sferze zainteresowania MZ pozostaje również endometrioza.

– Endometrioza dotyczy ok. 2 proc. kobiet, przede wszystkim pań w wieku rozrodczym. W 80 proc. jest chorobą bezobjawową, choć oczywiście w 20 proc. to niezwykle ciężka, upośledzająca choroba i w tej postaci dotyczy kilkunastu tysięcy kobiet. Niewątpliwie są to pacjentki wymagające specjalistycznej opieki. Choroby dna miednicy to cały zespół chorób dotyczących wszystkich narządów zlokalizowanych w miednicy mniejszej. Funkcja i anatomia tych organów stają się upośledzone przez wiele czynników, takich jak wiek, przebyte porody, otyłość, praca fizyczna czy przewlekły kaszel w przebiegu chorób płuc. Jest wiele czynników, które sprzyjają rozwojowi chorób dna miednicy, i praktycznie żadne z nich nie mają charakteru odwracalnego - mówiła prof. Ewa Barcz, kierownik Katedry Ginekologii i Położnictwa Wydziału Medycznego Collegium Medicum Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Międzyleskim Szpitalu Specjalistycznym w Warszawie.

Zgodnie z szacunkowymi danymi aż 30 proc. dorosłych kobiet w polskiej populacji będzie miało jakąś lub jakieś choroby dna miednicy. Po 50. roku życia zapadalność rośnie do nawet 50 proc. Jakie schorzenia dna miednicy są najczęstsze? Chodzi głównie o wszystkie postaci nietrzymania moczu, obniżenie i wypadanie narządów dna miednicy (nie tylko narządów rozrodczych), nietrzymanie stolca (np. w wyniku okołoporodowych uszkodzeń odbytu).

– To będzie więc pacjentka, która ma trudności z oddawaniem moczu, takie jak nietrzymanie moczu, infekcji w układzie moczowym, zespołu bólowego związanego z wypełnianiem pęcherza i oraz w obszarze miednicy mniejszej. U pacjentek mogą się również pojawić objawy kolorektalne związane z nietrzymaniem stolca lub niemożnością oddania stolca - wyliczała prof. Barcz.

Jak podkreśla, dla pacjentek to wciąż ogromnie wstydliwy problem. Kobiety nie przyznają się do dolegliwości nawet przed rodziną, nie mówiąc o lekarzach. Takie pacjentki wycofują się z życia społecznego i rodzinnego.

– Kobiety, którym zdarzają się epizody nietrzymania stolca lub moczu podczas współżycia, zaczynają go unikać. Przez to ich związki często się rozpadają - mówiła ekspertka.

Czas dofinansować leczenie chorób dna miednicy

Tymczasem, jak podkreśla, w obecnych czasach 50-latki to nie są “babcie”. To wciąż aktywne zawodowo i społecznie kobiety.

– To my jako lekarze jesteśmy winni niskiej świadomości pacjentek w tym zakresie. Chorowanie na raka jest bohaterstwem, (...) nietrzymanie moczu żadnym bohaterstwem nie jest. Angelina Jolie nie przyznałaby się, że chodzi w pieluchomajtkach. Poziom świadomości wśród lekarzy również jest niski. Niski jest wśród lekarzy rodzinnych, geriatrów, ale też wśród specjalistów, którzy powinni zajmować się tym problemem. Mam tu na myśli ginekologów i urologów. Brakuje specjalistów kompleksowo leczących choroby dna miednicy mniejszej od diagnostyki, poprzez leczenie zachowawcze, proste leczenie chirurgiczne, po to bardziej skomplikowane - dodała prof. Barcz.

Jej zdaniem konieczne są wszelkie działania podnoszące wiedzę i świadomość na temat chorób dna miednicy. Innym ważnym działaniem byłoby stworzenie odrębnej specjalizacji dla lekarzy zajmujących się tą grupą schorzeń. Takie rozwiązanie funkcjonuje w części państw Europy. Poprawie powinna ulec także dostępność i poziom finansowania procedur z zakresu leczenia chorób dna miednicy.

– Dziś te procedury są zwyczajnie za drogie - mówi prof. Barcz.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Nietrzymanie moczu i cukrzyca - połączenie, które obniża jakość życia