Darczyńcy i obdarowani

Niektóre prezenty zapadają w pamięć, budzą wdzięczność, podziw, rozczarowanie, niepokój, złość. W trakcie psychoterapii partnerskiej temat prezentu świątecznego bywa omawiany i wiążą się z tym różne emocje, interpretacje, wspomnienia, porównania. Może to brzmi nieprawdopodobnie, ale bywa że prezent prowadzi do zmian w relacjach partnerskich, np. jako dowód miłości, zaspokojenia marzeń, symbol ukrytych uczuć. Najwyższy czas przejść do typologii prezentów.

 

 

Dowód miłości

Motywem wyboru prezentu jest chęć sprawienia przyjemności kochanej osobie, spełnienia jej marzeń i oczekiwań. Obdarowani cieszą się świadomością, że myślało się o nich. Im większa niespodzianka, tym większa przyjemność. Tego typu prezent symbolizuje postawę: "Kocham cię i wiem, co ci sprawi radość". To może być nawet drobiazg. Nie jest ważna cena. O takim prezencie długo się myśli z wdzięcznością. Święta stają się bardziej nastrojowe.

 

Realizujący zamówienie

W niektórych związkach partnerzy ujawniają, co chcieliby otrzymać, jaką mają potrzebę. Wybór jest zatem prosty. Ważne jest staranie w uzyskaniu prezentu. Hobby bywają kłopotliwe i trudne do zaspokojenia. Trzeba się natrudzić, by znaleźć pożądany podarek. To budzi uznanie i wdzięczność. Znam ludzi, którzy już na kilka miesięcy przed świętami kupili i ukrywają prezent.

 

 

Praktyczny i potrzebny tobie

Partner kupujący prezent kieruje się prostą dewizą: ja wiem, co ci potrzeba i będzie przydatne. Dominuje pragmatyzm. Masz za mało koszul? Proszę bardzo. Brakuje ci… ja to załatwię. Obdarowani różnie reagują na takie prezenty. Nie zawsze są zachwyceni. Uznają wartość użytkową podarunku, ale woleliby dostać coś innego. Motywacja pragmatyczna niekiedy wynika jednak z konieczności budżetu rodzinnego. Kupuje się to, co rzeczywiście jest potrzebne, a nie to, co może być przyjemne.

 

Problem z głowy

W niektórych związkach partnerzy chcą jak najszybciej załatwić sprawę. Wiadomo, że trzeba dać jakiś prezent. Taka tradycja. Im mniej na to potrzeba czasu (bywa, że i pieniędzy), tym lepiej. Podarunek jest traktowany bez uczucia. Jak spełnienie obowiązku. Obdarowani zdają sobie z tego sprawę i jest im przykro.

 

 

Prezent z poczucia winy

Ma uwolnić od poczucia winy, np. w relacjach konfliktowych, świadomości zaniedbywania drugiej osoby, romansu itp. Tego typu podarki przeważnie bywają drogie, przesadne, zaskakujące. Na pewien czas pomagają się pozbyć wyrzutów sumienia, a nawet dają poczucie satysfakcji i zadowolenia z siebie. Od obdarowanego partnera oczekuje się wdzięczności. Zdarza się, że taki prezent może uwolnić w drugiej osobie ukryte oczekiwania i nadzieje, np.: "Może jednak jej (jemu) na mnie zależy?". Ale bywa, że budzi podejrzenia: "Skąd ta hojność dla mnie", "To nietypowe dla niej (niego)".

 

 

Oryginalny, zaskakujący

Niektórzy poszukują oryginalnego prezentu, bo pragną wywrzeć wrażenie swoją pomysłowością i fantazją. Sprawiają przyjemność bardziej sobie.

 

 

Na złość innym

W relacjach rodzinnych bywają ukryte i jawne rywalizacje, ambicje bycia najlepszym itp. Wybiera się zatem dla partnera taki prezent, który ma sprowokować określone emocje u innych członków rodziny, np. zazdrość, złość.

 

 

Stać nas na to

Motywem wyboru podarunku jest podkreślenie osiągniętego standardu, pozycji, sukcesu. To, co w przeszłości było nieosiągalne, teraz staje się możliwe. Zdarza się, że obdarowany protestuje, że prezent jest za drogi, że są przecież ważniejsze wydatki itp. Dla darczyńcy ważny jest jednak gest i podkreślenie uzyskanej pozycji. Z reguły tego typu prezenty w założeniu mają być pokazane innym w celu wywarcia wrażenia.

 

Z pracy z parami wynika, że często mało są cenione prezenty pieniężne. Nieraz słyszę, że nawet jakiś drobiazg, "ale z serca", byłby lepszy. Pieniądze bywają postrzegane jako "odwalenie problemu", wyraz braku miłości, zainteresowania, empatii.

Warto pamiętać, że wybór prezentu może mieć duże znaczenie dla relacji w związku, nastroju w okresie świąt, wiążących się z nim przeżyć i przemyśleń. l