Insulina glargine lepsza od NPH

W badaniu wzięło udział 183 pacjentów z cukrzycą typu 1 i 345 z cukrzycą typu 2. Dostępna była dokumentacja pacjenta z okresu na rok przed rozpoczęciem badania. Obserwacja po przejściu wszystkich chorych na insulinę długodziałającą glargine trwała 12 miesięcy.

Po roku od zmiany insuliny na glargine odnotowano spadek wartości hemoglobiny glikowanej w stosunku do wartości wyjściowych w obu grupach chorych. Wśród osób z cukrzycą typu 1 poziom HbA1c spadł średnio o 0,67% z 9,4%, natomiast w grupie z cukrzycą typu 2 o 0,53% z wyjściowego 9,3%. Oba wyniki osiągnęły istotność statystyczną (p<0,001).

Warto zauważyć, że najbardziej spektakularne korzyści odnieśli pacjenci z najgorszą kontrolą glikemii (HbA1c ≥ 10%). Po rozpoczęciu leczenia przy użyciu insuliny glargine spadki poziomu hemoglobiny glikowanej wyniosły 1,7% w grupie z typem 1 cukrzycy i 1,2% z typem 2.

Źródło: Cardiovascular Diabetology 2009, 8:3; doi:10.1186/1475-2840-8-3