Wymagania dla placówek ogólnopolskich, pediatrycznych i III stopnia

Rozporządzenie ustala przede wszystkim kolejność kwalifikacji. Zaczyna od poziomów najwyższych, czyli szpitali ogólnopolskich i pediatrycznych. Dla poziomu szpitali pediatrycznych wprowadza dodatkowe kryterium: liczba profili dla dzieci ma być większa niż 75 proc. ogólnej liczby profili, w ramach których dany szpital udziela świadczeń. 

Oznacza to, że szpital posiadający minimalną liczbę profili pediatrycznych (3) nie może udzielać świadczeń w innych profilach. Jeżeli ich udziela, będzie kwalifikowany do innego poziomu — w pierwszej kolejności do szpitali III stopnia. W tym przypadku kwalifikacja wymaga posiadania co najmniej 8 profili, z czego 3 przypisane do tego poziomu. Projekt przewiduje, że jeżeli szpital ma tylko 2 takie profile, to może zostać zakwalifikowany pod warunkiem, że 2 inne profile mają III poziom referencyjny. 

Kwalifikację do poziomu szpitali III stopnia otrzyma ponadto szpital zakaźny, tzn. taki, który udziela świadczeń gwarantowanych w ramach profili: choroby zakaźne lub choroby zakaźne dla dzieci pod warunkiem, że stanowią one co najmniej połowę ogólnej liczby profili, w ramach których udziela świadczeń. 

Warunki zaszeregowania do II poziomu 

Ustawowym warunkiem kwalifikacji do poziomu szpitali II stopnia jest posiadanie co najmniej 6 profili, w tym 3 przypisanych do tego poziomu. 

Projekt daje dodatkową możliwość kwalifikacji szpitalom chirurgicznym (chirurgia ogólna + plastyczna), ortopedycznym (ortopedia i traumatologia narządu ruchu) oraz reumatologicznym. Warunkiem jest udzielanie świadczeń gwarantowanych z zakresu stacjonarnej rehabilitacji leczniczej oraz osiągnięcie określonej wysokości wynagrodzenia kontraktowego w 2016 r.: za chirurgię (z uwzględnieniem anestezjologii i intensywnej terapii) — 20 mln zł, za ortopedię — 13 mln zł, za reumatologię — 8 mln zł. 

Profile w ośrodkach onkologicznych i pulmonologicznych

Do poziomu szpitali onkologicznych kwalifikują się szpitale, które posiadają co najmniej 6 profili onkologicznych. Rozporządzenie dodaje zastrzeżenie co do 3 spośród 6 profili. Jednym z nich musi być ginekologia onkologiczna, chirurgia onkologiczna lub chirurgia onkologiczna dla dzieci, jednym — brachyterapia, radioterapia lub terapia izotopowa, jednym — chemioterapia, hematologia, onkologia i hematologia dziecięca lub onkologia kliniczna. 

Niezależnie od tego, daje możliwość zakwalifikowania szpitali, które posiadają tylko 3 profile onkologiczne. Warunki są dwa: albo liczba tych profili jest większa niż połowa ogólnej liczby profili, w ramach których dany szpital udziela świadczeń, albo łączna wysokość wynagrodzenia kontraktowego w 2016 r. za świadczenia onkologiczne wyniosła 20 mln zł.

Do poziomu szpitali pulmonologicznych kwalifikują się placówki, które posiadają co najmniej 2 profile pulmonologiczne. Projekt dodaje zastrzeżenie, że liczba tych profili powinna wynosić co najmniej połowę ogólnej liczby profili, w ramach których dany szpital udziela świadczeń, albo łączna wysokość wynagrodzenia kontraktowego w 2016 r. za świadczenia pulmonologiczne powinna wynieść 20 mln zł. Niezależnie od tego, daje możliwość zakwalifikowania szpitalom, które posiadają wyłącznie profile: choroby płuc lub choroby płuc dla dzieci, a udział wynagrodzenia za długoterminowe leczenie gruźlicy w całości wynagrodzenia kontraktowego w 2016 r. wyniósł co najmniej 30 proc. 

Dodatkowe możliwości włączenia do I poziomu

Rozporządzenie przewiduje również dodatkową możliwość zakwalifikowania do poziomu szpitali I stopnia. Wystarczy, że szpital udziela świadczeń w ramach profilu choroby wewnętrzne i spełnia jeden z dwóch warunków: 

albo jest jedynym kontrahentem NFZ w tym zakresie na terenie powiatu,

albo udział wynagrodzenia za ten zakres w całości wynagrodzenia kontraktowego w 2016 r. wyniósł co najmniej połowę.

Zakwalifikowanie do określonego poziomu daje możliwość ustalenia dodatkowych profili, zakresów i rodzajów świadczeń, które będą finansowane w ramach sieci. Przy czym świadczenia udzielane w profilach choroby zakaźne i toksykologia kliniczna będą finansowane na każdym poziomie. To samo dotyczy ambulatoryjnej opieki specjalistycznej realizowanej w poradniach przyszpitalnych oraz dziennej lub stacjonarnej rehabilitacji leczniczej. Warunkiem jest posiadanie kontraktu w tych zakresach przez ostatnie 2 lata. Dla finansowania chemioterapii i programów lekowych wystarczające jest posiadanie kontraktu. Nie wymaga tego dodatkowe finansowanie opieki kompleksowej oraz nocnej i świątecznej. 

Wyliczony pierwszy ryczałt

Odrębne rozporządzenie określi sposób obliczania ryczałtu na pierwszy okres rozliczeniowy. Zgodnie z projektem ryczałt będzie sumą trzech składowych: wartości świadczeń szpitalnych, wartości świadczeń AOS oraz dodatkowej korekty wynikającej z przerwy w udzielaniu świadczeń albo zmiany zakresu działalności. 

Na wartość świadczeń obu rodzajów składa się suma wartości świadczeń udzielonych i sprawozdanych za 2015 r. Wylicza się ją, mnożąc liczbę świadczeń jednostkowych przez taryfę punktową, cenę punktu oraz współczynnik korygujący. Wynik dzieli się przez współczynnik proporcjonalności czasowej, a następnie mnoży przez wskaźnik dynamiki wysokości środków zaplanowanych na finansowanie. 

Współczynnik proporcjonalności czasowej dostosowuje wynik do krótszego niż rok pierwszego okresu rozliczeniowego. Natomiast wskaźnik dynamiki zostanie określony przez NFZ w planie zakupu. Będzie on odpowiadał relacji wyceny świadczeń na pierwszy okres rozliczeniowy do wyceny na dzień wejścia w życie ustawy o sieci szpitali, tj. 4 maja br. W świetle zapowiedzi prezesa NFZ, powinien on podwyższyć wartość ryczałtu.

Świadczenia finansowane odrębnie

Tak obliczony ryczałt będzie stanowił tylko jedną część kwoty zobowiązania kontraktowego. Na drugą część składać się będą środki przeznaczone na świadczenia wymagające odrębnego sposobu finansowania. Wykaz tych świadczeń określa minister zdrowia w kolejnym projekcie rozporządzenia. Z uzasadnienia projektu wynika, że udział środków wyodrębnionych w całości kwoty przeznaczonej na sfinansowanie kontraktów zawartych w ramach sieci będzie się kształtował na poziomie około 46 proc. Szacuje się, że największa część tych środków przypadnie na programy lekowe (18 proc. ogółu środków wyodrębnionych), a następnie na świadczenia związane z porodem i opieką nad noworodkami (13 proc.), środki na wzrost wynagrodzeń pielęgniarek i położnych (11 proc.), świadczenia realizowane w szpitalnych oddziałach ratunkowych i izbach przyjęć (10 proc.). 

Pozostałe świadczenia odrębnie finansowane to: udzielane w pakiecie onkologicznym, chemioterapia, endoprotezoplastyka stawu biodrowego lub kolanowego, ostry zawał serca. Ponadto: świadczenia AOS w zakresie tomografii komputerowej, medycyny nuklearnej, rezonansu magnetycznego, endoskopii i EKG płodu, brachyterapia, radioterapia, terapia izotopowa i teleradioterapia. Odrębnie są też finansowane: rehabilitacja lecznicza, świadczenia wysokospecjalistyczne, opieka nocna i świąteczna, zabiegi usunięcia zaćmy, przeszczepy oraz opieka kompleksowa. Niestety, projekt nie wskazuje sposobu obliczania środków na te świadczenia.

Sławomir Molęda Partner w Kancelarii Kondrat i Partnerzy

 

PODSTAWA PRAWNA

1. ustawa z 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (dziennikustaw.gov.pl/DU/2017/844/1);

2. projekty z 5 maja 2017 r. rozporządzeń ministra zdrowia w sprawie określenia:

a) szczegółowych kryteriów kwalifikacji świadczeniodawców do poziomów systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej,

b) sposobu ustalania ryczałtu systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej na pierwszy okres rozliczeniowy,

c) wykazu świadczeń opieki zdrowotnej wymagających ustalenia odrębnego sposobu finansowania.