Kto przejmuje obowiązki kierownika specjalizacji

Droga do specjalizacji rozpoczyna się od postępowania kwalifikacyjnego, które przeprowadza wojewódzkie centrum zdrowia publicznego. Na podstawie wyników tego postępowania komisja kwalifikacyjna sporządza listy lekarzy zakwalifikowanych do odbywania określonej specjalizacji w ramach rezydentury oraz w innym trybie i przedstawia je wojewodzie do zatwierdzenia. Następnie wojewódzkie centrum kieruje lekarza do odbywania specjalizacji w wybranej przez niego jednostce organizacyjnej uprawnionej do prowadzenia kształcenia podyplomowego lekarzy.
Lista zakładów uprawnionych do prowadzenia specjalizacji
Specjalizację odbywa się pod kierunkiem kierownika specjalizacji, który przejmuje odpowiedzialność za jej przebieg. Kierownika specjalizacji wybiera się spośród lekarzy wyznaczonych przez kierownika danej jednostki (zakładu), pod warunkiem, że wyrazi na to zgodę. Jeżeli żaden z wyznaczonych lekarzy nie godzi się na przyjęcie funkcji kierownika specjalizacji, to odpowiedzialność za ten stan rzeczy spoczywa na zakładzie. Zakład ten, uzyskując wpis na sporządzaną przez ministra zdrowia listę jednostek uprawnionych do prowadzenia specjalizacji, zobowiązał się zapewnić warunki organizacyjne umożliwiające realizację programu specjalizacji. Jeżeli nie jest w stanie wskazać spośród zatrudnionych lekarzy tego, który zgodzi się objąć kierownictwo specjalizacji, to powinien zatrudnić lekarza, który takiej zgody udzieli. W przeciwnym wypadku przestaje spełniać wymogi przewidziane dla jednostki uprawnionej do prowadzenia specjalizacji i podlega wykreśleniu z listy.
Odpowiedzialność kierownika
Egzekwując od zakładu obowiązek zapewnienia kierownika specjalizacji należy w pierwszym rzędzie zwrócić się do wojewódzkiego centrum, które udzieliło skierowania do tego zakładu. Powinno ono zagwarantować kontynuowanie specjalizacji przez zobowiązanie zakładu do niezwłocznego zapewnienia kierownika specjalizacji bądź poprzez udzielenie skierowania do innej jednostki szkoleniowej. O pomoc można zwrócić się do okręgowej rady lekarskiej, do której zadań należy występowanie w obronie indywidualnych interesów lekarzy. Jeżeli wojewódzkie centrum nie potrafi zapewnić kontynuowania specjalizacji, to o fakcie tym należy powiadomić wojewodę oraz ministra zdrowia.
Rezygnacja kierownika z prowadzenia specjalizacji oznacza jej przerwanie. Zgodnie z § 19 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie specjalizacji, przerwanie szkolenia specjalizacyjnego wymaga wniosku kierownika specjalizacji zaopiniowanego przez konsultanta wojewódzkiego i okręgową izbę lekarską. Wniosek taki należy złożyć kierownikowi wojewódzkiego centrum zdrowia publicznego.
W świetle tego przepisu kierownik specjalizacji nie ma prawa zrezygnować z prowadzenia specjalizacji bez zachowania powyższego trybu. Jeżeli uczynił to samowolnie, to powinien zostać pociągnięty przez zatrudniający go zakład do odpowiedzialności dyscyplinarnej, nawet z możliwością zastosowania zwolnienia dyscyplinarnego w trybie art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy.

Podstawa prawna:
o rozporządzenie ministra zdrowia z 6 sierpnia 2001 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz. U. nr 83, poz. 905, zm. Dz. U. z 2001 nr 148, poz. 1661).