Metaanaliza nt. aspiryny

Autorzy niniejszej pracy dokonali metaanalizy wyników umieszczonych w tych publikacjach. Łącznie objęto nią dane 9853 pacjentów. Chorzy przyjmowali różne dawki aspiryny (50-300 mg/dobę). Długość okresu obserwacji wynosiła 13-50 miesięcy. W tym czasie wystąpiło 1718 epizodów sercowo-naczyniowych (zawałów mięśnia sercowego i udarów mózgu niekończących się zgonem lub zgonów wskutek choroby układu krążenia). Wystąpiły one u 15,8 proc. osób przyjmujących aspirynę i u 19,1 proc. osób z grup placebo. Przyjmowanie aspiryny zmniejszało prawdopodobieństwo wystąpienia epizodów sercowo-naczyniowych o 21 proc. (współczynnik prawdopodobieństwa 0,79, p<0,01). 1067 pacjentów zmarło z jakichkolwiek przyczyn; w grupie pacjentów przyjmujących aspirynę zmarło 10,1 proc. osób, w grupie placebo 11,5 proc. osób. Przyjmowanie niskich dawek aspiryny było związane ze znamiennym, 13-procentowym obniżeniem prawdopodobieństwa zgonu (0,87, p=0,03). W okresie obserwacji 375 osób doznało zawału mięśnia sercowego: 3,2 proc. pacjentów leczonych aspiryną i 4,4 proc. osób otrzymujących placebo. Leczenie aspiryną wiązało się ze znamiennym, 26-procentowym zmniejszeniem prawdopodobieństwa zawału mięśnia sercowego (0,74, p<0,01). W czasie obserwacji 873 osoby doznały udaru mózgu, przy czym powikłanie to wystąpiło u 8,9 proc. osób z grupy otrzymującej aspirynę i u 11,4 proc. osób otrzymujących placebo. Leczenie aspiryną skutkowało 25-procentowym zmniejszeniem prawdopodobieństwa udaru (0,75, p<0,01).
Terapia aspirynowa nie była jednak całkowicie wolna od powikłań: u 1,6 proc. osób przyjmujących ten lek i jedynie 0,7 proc. osób z grupy placebo wystąpił epizod poważnego krwawienia. Oznacza to, że niskie dawki aspiryny zwiększają prawdopodobieństwo krwotoku ponaddwukrotnie (2,18, p<0,01).
Co ciekawe, u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca korzystne działanie aspiryny dotyczyło przede wszystkim ryzyka zawału mięśnia sercowego niekończącego się zgonem oraz ryzyka zgonu z jakiegokolwiek powodu, zaś wśród osób z chorobą naczyń mózgowych aspiryna najefektywniej zmniejszała ryzyko udaru mózgu. Kolejna ważna obserwacja dotyczyła dawek aspiryny: jej działanie było równie skuteczne u osób przyjmujących 50-100 mg tego leku na dobę vs. 300 mg/dobę (porównaj też Puls Medycyny nr 16/2007).
Jak wynika z metaanalizy, wśród 1000 osób ze stabilną chorobą wieńcową przyjmowanie aspiryny zapobiegnie 33 ostrym epizodom naczyniowym i 14 zgonom, powodując 9 poważnych krwotoków.

Źródło: Am. J. Med. 2008, 121: 43-49.