Nowy lek w leczeniu gruźlicy wielolekoopornej

Prątki Mycobacterium tuberculosis oporne na co najmniej izoniazyd i ryfampicyne (MDR) są przyczyną ok. 5 proc. zachorowań na gruźlicę rocznie (440 tys. przypadków rocznie na świecie). Jej terapia wymaga 4 do 6 leków i trwa ≥ 18 miesięcy. Delamanid to pochodna imidazooksazolu, która ma zdolność hamowania syntezy kwasów mykolowych wchodzących w skład ściany komórkowej prątka.

Naukowcy przeprowadzili zrandomizowane, wielośrodkowe badanie kliniczne, do którego włączyli 481 osób z gruźlicą MDR. Pacjentów przydzielono do odpowiednich grup: otrzymujących 100mg delamanidu dwa razy dziennie (n=161), otrzymujących 200mg delamanidu dwa razy dziennie (n=160) lub otrzymujących placebo (n=160).

Pacjenci otrzymywali badany lek lub placebo przez 2 miesiące wraz z zalecanym przez WHO podstawowym leczeniem przeciwprątkowym gruźlicy. Były to najczęściej antybiotyki pierwszego rzutu, na które pacjent pozostał wrażliwy oraz np. fluorochinolon, kapreomycna lub kanamycyna. Pierwszoliniowym punktem końcowym badania była konwersja  posiewu plwociny zdefiniowana jako 5 kolejnych negatywnych posiewów w kierunku M.tuberculosis. W ciągu dwóch miesięcy konwersję plwociny uzyskano u 45,4 proc. osób z grupy otrzymującej 100mg delamanidu, u 41,9 proc. osób z grupy otrzymującej 200mg delamanidu oraz u 29,6 proc. z grupy placebo.  Nie odnotowano poważnych działań niepożądanych. Wyniki te świadczą o skuteczności badanego leku. Zainicjonowano już drugie duże badanie kliniczne z delamanidem, tym razem podawanym przez 6 miesięcy.


Źródło: NEJM 2012; 366: 2151-60.