OLAF: ogromne przedsięwzięcie metodologiczne

Aby siatki centylowe były w pełni wiarygodne, przy ich opracowywaniu konieczne było spełnienie dwóch warunków. Po pierwsze ważna była reprezentatywność dla całej krajowej populacji dzieci i młodzieży w wieku szkolnym. Po drugie – dane pomiarowe musiały być najwyższej jakości. Pomiary były wystandaryzowane, badacze przeszkoleni, sprzęt pomiarowy podlegał regularnym przeglądom technicznym.

Dla zapewnienia dobrej konstrukcji siatek, dane pomiarowe były zbierane w populacji dzieci w wieku od 6,5 do 18,5 roku, czyli nieco wykraczającym poza przedział, dla którego ostatecznie narysowano siatki.

Zebrane dane referencyjne zostały metodami statystycznymi przetworzone na siatki centylowe. W tym celu zastosowano metodę LMS i oprogramowanie stworzone w Instytucie Zdrowia Dziecka w Londynie. Program ten generuje siatki centylowe, w ten sposób, że pod krzywą 97 centyla znajduje się 97 proc. punktów pomiarowych, pod krzywą 90 centyla – 90 punktów pomiarowych itd. W praktyce, przy mierzeniu np. wzrostu dziecka, jeśli uzyskana wartość znajduje się na 50. centylu, to oznacza, że w tym wieku kalendarzowym 50 proc. rówieśników jest od badanego wyższych, a 50 proc. jest od niego niższych. Granice wąskiej normy wyznaczają centyle 25 i 75, co odpowiada 50 proc. wszystkich spostrzeżeń. Szeroką normę wyznaczają centyle 3 i 97.

Największym wyzwaniem było opracowanie układu referencyjnego dla wartości ciśnienia tętniczego. W nowych normach oddzielnie potraktowano ciśnienie skurczowe, rozkurczowe i średnie, siatki stworzono oddzielnie dla chłopców i dziewczynek, w zależności od wieku lub od wzrostu.

AKTUALNE SIATKI CENTYLOWE Źródło: www.czd.pl