Radar radą na bezdech

Podstawowym elementem układu monitorującego jest radar o szerokim spektrum działania, pozwalający na wykrywanie ruchów o amplitudzie mniejszej niż 1 cm. Radar wysyła w kierunku klatki piersiowej chorego krótkie impulsy i odbiera odbite sygnały pochodzące od czujnika przyczepionego w odpowiednim miejscu do skóry pacjenta. Wszystko jest w porządku, gdy wraz z oddechem chorego ciągle zmienia się odległość sensora od radaru. Alarm wszczynany jest tylko wówczas, gdy czujnik zastyga w bezruchu. System można dokładnie wyskalować, tak aby sygnały ostrzegawcze uruchamiane były dokładnie po określonym okresie całkowitego spoczynku klatki piersiowej.
Układ elektroniczny może być połączony online na przykład z telefonem komórkowym lekarza. W ten sposób zawiadamiany jest on o konieczności podjęcia interwencji w chwili, gdy jego pacjent potrzebuje pomocy.

Tego typu rozwiązanie może być stosowane nie tylko w oddziałach intensywnej terapii, ale także w salach z noworodkami, bo pozwala na zmniejszenie ryzyka wystąpienia zespołu nagłego zgonu niemowląt (SIDS). System sprawdził się także jako układ ostrzegawczy uruchamiający alarm, gdy kierowca podczas jazdy samochodem popada w drzemkę.