Sprzęt tylko z certyfikatem
Jestem stomatologiem wykonującym zawód w ramach praktyki grupowej. Większość sprzętu, którym się posługuję, posiada certyfikaty z 1992 r., a unit dentystyczny z 1996 r. Czy są przepisy, które zobowiązują mnie do wymiany tego sprzętu i w jakim terminie? Ponoć certyfikaty, które posiadam, wygasły w 2004 r. - pyta czytelnik. Na pytanie odpowiada ekspert prawny Pulsu Medycyny Sławomir Molęda.
O ile mi wiadomo, dla takiego sprzętu, jak unity dentystyczne, nie wyznacza się maksymalnego okresu używania. Sprawia to, że można go używać aż po kres żywotności, dopóki pozwoli na to jego stan techniczny i dopóki spełniać będzie wymagania związane z należytą jakością udzielanych świadczeń.
Nie ma więc przepisów, które zobowiązywałyby do wymiany sprzętu posiadającego certyfikaty. Są natomiast przepisy, które ograniczają zakres stosowania sprzętu bez certyfikatów. Taki sprzęt nie może być używany do udzielania świadczeń w ramach kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia. Ogólne warunki umów wymagają od świadczeniodawców wyposażenia w aparaturę i sprzęt medyczny posiadający stosowne certyfikaty, atesty lub inne dokumenty potwierdzające dopuszczenie do użytku. Świadczeniodawcy powinni ponadto dysponować dokumentami potwierdzającymi dokonanie aktualnych przeglądów wykonanych przez uprawnione podmioty. Jest również przepis, który wyznacza termin używania sprzętu bez certyfikatów w ramach prywatnej praktyki lekarskiej. Termin ten przypada 26 maja br., a ów przepis to § 8 ust. 2 rozporządzenia w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia, urządzenia i sprzęt medyczny, służące wykonywaniu praktyki lekarskiej. Rozporządzenie to, pomimo wątpliwości związanych z zachowaniem mocy obowiązującej, jest nadal stosowane (por. "W jakim pomieszczeniu można prowadzić gabinet prywatny?" Puls Medycyny nr 2 z 31 stycznia 2007 r., s. 26). Trzeba zatem liczyć się z tym, że używanie po wskazanym terminie sprzętu bez certyfikatu może zostać zakwestionowane zarówno przez inspekcję sanitarną, jak i przez okręgowe rady lekarskie. W konsekwencji może dojść do wykreślenia praktyki z rejestru.
Podstawa prawna:
1) art. 50 ust. 4 pkt 3 i art. 52 ust. 1 pkt 1 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty;
2) art. 92 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych (Dz.U. nr 93, poz. 896 ze zm.);
3) § 7 ust. 1 Ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej - zał. do rozporządzenia ministra zdrowia z dnia 6 października 2005 r. (Dz.U. nr 197, poz. 1643);
4) § 2 ust. 1 pkt 28 i 29 oraz 8 ust. 1 pkt 1 lit. e i ust. 2 rozporządzenia ministra zdrowia z dnia 9 marca 2000 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia, urządzenia i sprzęt medyczny, służące wykonywaniu indywidualnej praktyki lekarskiej, indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej i grupowej praktyki lekarskiej (Dz.U. nr 20, poz. 254).
Źródło: Puls Medycyny
Podpis: Sławomir Molęda