Gdy lek przestaje działać

Tekst pochodzi z comiesięcznego magazyny dla prenumeratorów PB Weekend

Przyjmowanie tego typu lekarstw wynika z kilku przyczyn: upowszechniania wiedzy o zaburzeniach erekcji w mediach i internecie, reklamowania różnych afrodyzjaków w TV, obniżki cen leków, rosnącego zainteresowania lekarzy stanem zdrowia seksualnego pacjentów, mobilizacji ze strony partnerek.

Pacjenci mają większe zaufanie do takich leków i ich bezpieczeństwa, a także większe doświadczenie w ich stosowaniu. Wymieniają się też obserwacjami w internecie.

Niektórzy mężczyźni przyjmujący tego typu leki skarżą się jednak, że działają one coraz słabiej, a nawet na to, że nie ma reakcji po ich przyjęciu.

Prowadzi to do odczuwania lęku, przekonania o „nieuleczalności choroby”, „uzależnieniu od leku”, „pogłębianiu się zaburzeń erekcji”, „braku reakcji organizmu na lek”. Ponieważ wielu panów kupuje różne leki i afrodyzjaki za pośrednictwem internetu, u części z nich pojawia się przekonanie, że „widocznie to podróbki”, co zresztą bywa prawdą.

Zrozumiałe, że odczucie słabnącego działania leku lub zaniku jego działania wymaga od lekarza zebrania dokładnego wywiadu od pacjenta i przeprowadzenia badań diagnostycznych, np. laboratoryjnych (poziom hormonów, cukru, cholesterolu), dopplersonografii członka (krążenia w członku), USG.

Do jakich wniosków prowadzą te badania? Jakie są przyczyny odczuwania słabszego działania leków i afrodyzjaków? Wymienię kilka najczęściej spotykanych.

● Przyjmowanie afrodyzjaków.

Większość tych specyfików nie ma badań klinicznych. Ich działanie opiera się na efekcie placebo, sugestii i nic dziwnego, że po pewnym czasie nie odczuwa się ich działania. Ponadto nie została poznana i wyeliminowana przyczyna zaburzeń erekcji.

● Leki przyjmowane doraźnie początkowo mogą być skuteczne, ale ich działanie jest krótkotrwałe i nie eliminuje przyczyny zaburzenia.

● U większości mężczyzn zaburzenia erekcji są spowodowane przez różne choroby, np. krążenia, metaboliczne, endokrynologiczne, neurologiczne, depresję itd. W takich przypadkach konieczne jest połączenie leczenia danej choroby z przyjmowaniem leków na zaburzenia erekcji. Ponadto wiele środków stosowanych w leczeniu wymienionych chorób ma negatywny wpływ na erekcję członka i wiąże się to z koniecznością zmiany ich dawkowania, a nawet zamiany na inne. To wszystko wymaga przeprowadzenia badań diagnostycznych i konsultacji z lekarzem.

● Zaburzenia erekcji często są objawem zwiastunowym różnych chorób (np. niedokrwiennej serca, nadciśnieniowej, cukrzycy, depresji). Nic zatem dziwnego, że na początku stosowania lek działał dobrze, ale rozwijająca się w ukryciu choroba zmniejsza jego skuteczność.

● Brak zmiany stylu życia.

Wiadomo, że palenie papierosów, nadużywanie alkoholu, niewłaściwe odżywianie się, brak ruchu są czynnikami ryzyka pojawienia się zaburzeń erekcji. Jeżeli mężczyzna zaczyna przyjmować lekarstwo, ale nie zmienia stylu życia, to działanie leku jest ograniczone i coraz mniej skuteczne.

● Nadmierne oczekiwania i zawiedzione nadzieje. Wielu mężczyzn jest przekonanych, że stosowanie leku przywróci im sprawność seksualną i twardość członka taką, jak w czasach młodości, uczyni zdolnymi do wielokrotnych stosunków. Nie zdają sobie sprawy, że w miarę upływu lat zmieniają się poziom hormonów, stan naczyń, beleczki mięśniowe w ciałach jamistych ulegają zwłóknieniu itp. Medykamentzatem w takich przypadkach zadziała, ale nie przywróci takiej sprawności, jak za młodu.

● Narzucanie sobie wysokiego poziomu aktywności seksualnej. Dobre działanie leku budzi czasem przekonanie, że można do woli zwiększać częstotliwość kontaktów seksualnych. Początkowo obserwuje się taki efekt, ale organizm mężczyzny ma granice wydolności i pojawia się regres, który przypisywany jest lekowi.

● Lek powinien leczyć, a nie działać doraźnie. U wielu mężczyzn z zaburzeniami erekcji uszkodzony jest śródbłonek naczyń, osłabione krążenie w członku. Doraźne stosowanie leku początkowo daje dobry rezultat, ale nie prowadzi do trwałego efektu. Bardziej skuteczne może się zatem okazać codziennie stosowanie małych dawek leku niż większych od czasu do czasu.

● Duży wpływ na erekcję mają również czynniki psychiczne, np. relacje z partnerką, jej atrakcyjność, zainteresowanie seksem, zdrowie seksualne, stresy życia codziennego, aktywność zawodowa itd. To wszystko wpływa na skuteczność stosowania leku. Wystarczy nasilenie się stresu czy konfliktu z partnerką, aby lek działał słabiej. W stanach zmęczenia, niedoboru snu nawet zwiększenie dawki leku może nie dać efektu.

● Zaburzenia erekcji mogą się pogłębiać z powodu pogarszającego się stanu zdrowia pacjenta mimo stosowania leku. Może się zatem zdarzyć, że konieczna jest nie tylko poprawa stanu zdrowia, ale także zwiększenie dawki leku na zaburzenie erekcji lub jego zmiana na skuteczniej działający. &