Herceptyna a niewydolność serca

Takie niepokojące wyniki przyniosło retrospektywne badanie przeprowadzone w grupie 12 500 kobiet (z średnią wieku 60 lat),  z których około połowa chorowała na raka piersi i była poddana chemioterapii. Największe ryzyko zastoinowej niewydolności serca oraz kardiomiopatii wykazano u kobiet, które poddane były terapii samym trastuzumabem lub terapią łączoną trastuzumabem wraz z antracyklinami. W porównaniu do pacjentek, które nie otrzymywały chemioterapii, ryzyko wystąpienia problemów kardiologicznych było czterokrotnie większe (w przypadku terapii samą herceptyną) lub siedmiokrotnie większe (w przypadku chemioterapii łączonej herceptyna+antracykliny ).

Łączna częstość występowania niewydolności serca lub kardiomiopatii wśród pacjentek otrzymujących trastuzumab (w monoterapii lub skojarzeniu) wyniosła 1,2 proc. W grupie terapii łączonej (antracykliny wraz z trastuzumabem) incydenty sercowe występowały w pierwszym roku obserwacji z częstością 6,2 proc., a w czasie 5 lat obserwacji z częstością 20,1 proc.

Według autorów publikacji, wykazany w badaniu wzrost częstości występowania niewydolności serca nie jest niczym zaskakującym, sugerują jednak, że warto obserwować – i to przez dłuższy czas - pacjentów leczonych trastuzumabem.