O te zmiany zabiegały od lat organizacje pacjenckie: Koalicja na rzecz Walki z Bólem, Fundacja Wygrajmy Zdrowie, Fundacja Eksperci dla Zdrowia we współpracy z Polskim Towarzystwem Badania Bólu. Organizacje pacjenckie i towarzystwa naukowe oceniają nowelizację ustawy jako najważniejszy krok na drodze do poprawy leczenia bólu w Polsce.
Jednolite standardy postępowania
Po wejściu ustawy w życie leczenie pacjentów cierpiących z powodu bólu powinno być codzienną praktyką wszystkich podmiotów leczniczych. Aby tak się stało, eksperci z Polskiego Towarzystwa Badania Bólu uznają konieczność przyjęcia dokumentu regulującego sposób wykonywania ustawy. Proponowany projekt został opracowany w formie „Standardów organizacyjnych opieki zdrowotnej związanej z rozpoznaniem, leczeniem i monitorowaniem bólu”. Dokument ma na celu stworzenie ramowych podstaw organizacji postępowania medycznego w trakcie udzielania świadczeń opieki zdrowotnej. Określa jednolite standardy niezbędnych czynności medycznych danego podmiotu leczniczego: poradni poz, poradni specjalistycznych, szpitala oraz medycznych czynności ratunkowych, zgodnie z wymaganiami aktualnej wiedzy medycznej.
Pacjent cierpiący z powodu bólu, zgodnie z zapisem w ustawie, otrzyma pomoc od lekarza każdej specjalności. Choremu z bólem przewlekłym pierwszej pomocy w tym zakresie powinien udzielić lekarz poz. Narzędziem pomocniczym wykorzystywanym w wywiadzie z pacjentem będzie „Karta podstawowej oceny nasilenia bólu”. Stosowanie jej pozwoli na wdrożenie właściwej terapii przeciwbólowej, monitorowanie skuteczności leczenia i jego modyfikację w przypadku działań niepożądanych. Na tej podstawie lekarz będzie mógł ocenić również stopień satysfakcji pacjenta z leczenia przeciwbólowego.
Certyfikowane świadczenia szpitalne
W przypadku wyczerpania możliwości diagnostycznych i terapeutycznych lekarz poz skieruje pacjenta do poradni leczenia bólu. W zaproponowanych standardach zdefiniowana jest również organizacja postępowania diagnostycznego i leczniczego w ramach świadczeń szpitalnych i medycznych czynności ratunkowych. Eksperci podkreślają, że każdy szpital powinien podlegać obowiązkowi certyfikacji spełnienia wymogów opieki zdrowotnej w zakresie rozpoznania, leczenia i monitorowania bólu.
Polskie ośrodki lecznictwa zamkniętego są poddawane dobrowolnemu monitorowaniu leczenia bólu poprzez system akredytacji w ochronie zdrowia oraz realizację projektu „Szpital bez bólu”. Obecnie jest 195 szpitali i 51 oddziałów szpitalnych z certyfikatem „Szpital bez bólu”.
Krajowe standardy leczenia pacjentów z bólem nie odbiegają od europejskich. Tym, co odróżnia jednak polskie szpitale od tych w innych krajach Unii Europejskiej, jest niezrozumienie wagi medycyny bólu. Klinicyści nie zawsze uznają, że uśmierzanie bólu jest podstawową zasadą medycyny i prawem pacjenta. Niedostateczna wiedza dotycząca klinicznej oceny i leczenia bólu, obawa przed stosowaniem silnych leków przeciwbólowych (opioidów) są poważnymi barierami w zapewnieniu odpowiedniej opieki pacjentom z bólem.
Ośrodki wyspecjalizowane w leczeniu trudnych przypadków
Dla pacjentów ze szczególnie trudnym do leczenia bólem eksperci rekomendują zorganizowanie czterech ośrodków wielodyscyplinarnych w każdym województwie oraz czterech-pięciu oddziałów klinicznych w ośrodkach akademickich (16-20 łóżek), gdzie będzie możliwość prowadzenia szczegółowej diagnostyki i leczenia specjalistycznego z zastosowaniem interwencyjnych technik inwazyjnych. Przypominają również o zapewnieniu kadry specjalistów w zakresie specjalizacji z medycyny bólu.
Zatwierdzenie tych standardów w formie rozporządzenia ministra zdrowia zagwarantuje realizację postanowień ustawy w codziennej praktyce.