Lekarz rodzinny: blaski i cienie zawodu

Na VI Międzynarodowym Kongresie "Dowody i Praktyka" 27-28 marca w Krakowie spotkało się ponad 300 lekarzy rodzinnych z całego kraju i około 200 gości z zagranicy. Kongres, organizowany cyklicznie pod egidą International Family Doctor Association, tym razem koncentrował się na zagadnieniach związanych ze zdrowiem kobiety. Ale oprócz spraw stricte medycznych, lekarze rodzinni zastanawiali się też nad swoimi perspektywami zawodowymi. A te nie są najlepsze, bo przy dużej konkurencji na rynku usług zdrowotnych otwarcie nowej praktyki jest obecnie bardzo trudne i kosztowne.

"Udowodniono, iż w krajach rozwiniętych tylko 50 proc. pacjentów z chorobami przewlekłymi wypełnia zalecenia dotyczące stosowania leków. Na przykład w depresji tylko 40 proc. chorych zażywa leki tak, jak zalecił lekarz. Leki hipotensyjne są odstawiane przez połowę chorych w ciągu roku od wprowadzenia terapii, a 70 proc. osób z cukrzycą typu 2 nie oznacza glikemii w domu" - wyliczał podczas kongresu dr hab. Witold Lukas, prof. UM, konsultant krajowy w dziedzinie medycyny rodzinnej.

(...)

Drugi dzień kongresu zdominowała dyskusja pod hasłem "Zdrowie a ekonomia". Trudno było uniknąć rozmowy o sytuacji lekarzy rodzinnych w Polsce. Choć w rozwoju medycyny rodzinnej nastąpił swego rodzaju regres - dziś pacjent podobnie jak przed reformą może swobodnie wędrować po całym systemie, a wymóg skierowania do specjalisty nie jest żadną przeszkodą - zapotrzebowanie na lekarzy rodzinnych jest nadal ogromne. Jednak trudno otworzyć praktykę.

Cały artykuł na ten temat znajduje się w Pulsie Medycyny nr 7(190) z 8 kwietnia 2009 r.

Aktualna oferta prenumeraty Pulsu Medycyny