O wysłaniu na leczenie za granicą decyduje prezes NFZ
Już weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 1 maja br. w sprawie trybu składania i rozpatrywania oraz wzoru wniosku o leczenie lub badanie diagnostyczne w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG).
W drugiej części wniosku wpisuje się informacje dotyczące szczegółowego rozpoznania klinicznego i aktualnego stanu zdrowia oraz opisuje dotychczasowy przebieg choroby i zastosowane leczenie.
Trzecią część wniosku wypełnia konsultant krajowy właściwej dziedziny medycyny. Powinien ocenić możliwości przeprowadzenia leczenia na terenie Polski i jednocześnie ocenić zasadność leczenia poza granicami kraju. Dokonując oceny wniosku, konsultant krajowy potwierdza wybraną przez lekarza wystawiającego lub wskazuje inną placówkę medyczną z państw członkowskich UE lub EOG, uzasadniając jej wybór, a także, jeśli istnieje taka potrzeba - wskazuje odpowiedni do stanu ubezpieczonego środek transportu.
Ubezpieczony, który stara się o zgodę na leczenie za granicą, musi lekarzowi wystawiającemu wniosek dostarczyć również jego drugą część przetłumaczoną na język angielski. W terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia otrzymania konsultant krajowy przekazuje zaopiniowany wniosek właściwemu dla ubezpieczonego oddziałowi wojewódzkiemu NFZ. Oddział NFZ może zwrócić się do konsultanta krajowego o dodatkową opinię, którą ten przekazuje w terminie nie dłuższym niż 7 dni. Oddział NFZ przesyła tłumaczenie drugiej części wniosku do wybranej zagranicznej placówki i uzgadnia z nią koszt leczenia lub badań diagnostycznych. Następnie oddział NFZ przekazuje kompletny wniosek z tłumaczeniem prezesowi funduszu, który w terminie 14 dni od otrzymania dokumentów podejmuje decyzję, czy wyrazić zgodę.
Źródło: Puls Medycyny
Podpis: Anna Gwozdowska