Resort zdrowia nie sfinansuje szczepionki

"Nawet gdybyśmy bardzo chcieli, nie mamy prawnych możliwości finansowania leczenia tych chorych. Nie możemy tworzyć programu wyłącznie na podstawie odczuć pacjentów, że czują się lepiej. Istnieją jednolite zasady postępowania w takich przypadkach - ministerstwo może refundować wyłącznie terapie o udokumentowanej skuteczności. Pacjenci powinni zostać uprzedzeni o wszystkich konsekwencjach wzięcia udziału w tym badaniu, a jedną z nich jest fakt, że w którymś momencie przestają dostawać badany preparat, przynajmniej do momentu zakończenia projektu badawczego" - mówi Paweł Trzciński z biura prasowego Ministerstwa Zdrowia.
Podobnego zdania jest także część środowiska medycznego. "Nigdzie na świecie ministerstwo nie podejmuje się leczenia lekiem, którego skuteczność nie została udowodniona. A już szczególnie nie ma co liczyć na to, że stanie się tak w kraju, w którym chorym każe się dopłacać do wizyt lekarskich i samofinansować leki" - mówi jeden z autorytetów medycznych, pragnący zachować anonimowość.
Jego zdaniem, na badania nad szczepionką na czerniaka prowadzone przez prof. Andrzeja Mackiewicza z Poznania wydano w Polsce już wiele milionów złotych w trybie, który skłania do krytycznych uwag: nie ma sprawozdań, publikacji naukowych, które wykazywałyby, że zgodnie z obecnymi standardami badań klinicznych uzyskano zachęcające do kontynuacji tego projektu wyniki.
Ministerstwo Nauki i Informatyzacji podkreśla, że badacz nie ma obowiązku publikacji wyników swych prac finansowanych przez Komitet Badań Naukowych, choć przyznaje, że to uznany w środowisku sposób na promowanie swoich dokonań - tak buduje się wiarygodność. Dla samego resortu nauki, szczególnie na tym etapie projektu, istotna jest jakość badań i wywiązywanie się badacza ze zobowiązań. "Do nas należy finansowanie dokonań naukowych, a nie refundowanie leczenia" - podkreśla też Paweł Mikusek z biura prasowego MNiI.
Na trzecią fazę badań nad szczepionką na czerniaka KBN przeznaczył 5 mln 800 tys. zł. Na tym etapie lek testowany będzie w 10 polskich ośrodkach na 400 pacjentach w początkowym stadium choroby.
200-osobowa grupa uczestników badania drugiej fazy, chcąc kontynuować leczenie badanym preparatem, będzie musiała sama opłacać terapię.