Układowy toczeń rumieniowaty

Podstawą leczenia w SLE są kortykosteroidy. Dodatkowo stosuje się leki immunosupresyjne, leki przeciwmalaryczne, plazmaferezy lub dożylne wlewy IgG.

Bardzo istotne jest, aby wraz z rozpoznaniem choroby wdrożyć leczenie, które będzie zapobiegało poważnym zmianom narządowym. Szczególnie problem dotyczy nerek, serca i opłucnej.

Naukowcy znali dotychczas dobroczynny wpływ hydroksychlorochiny (HCQ), jednak przedstawione badania dowiodły znacznej redukcji ryzyka zniszczenia nerek w przebiegu SLE oraz zmian powłok skórnych.

W 5-letniej obserwacji ponad 500 pacjentów stwierdzono prawie 70% redukcję ryzyka zmian nerkowych zdefiniowanych jako: pogorszenie funkcji nerek, krańcowa niewydolność nerek, białkomocz przez co najmniej 6 miesięcy.

Przyjmowanie HCQ wiązało się także z mniejszym prawdopodobieństwem wystąpienia zmian powłok skórnych, co silnie oddziałuje na stan psychiczny pacjentów i ich jakość życia.

Źródło: American College of Rheumatology Annual Scientific Meeting 2008; presentations: F68, 2061