Ustawa o niektórych zawodach medycznych z podpisem prezydenta
Prezydent Andrzej Duda podpisał ustawę o niektórych zawodach medycznych. Reguluje ona pracę kilkunastu zawodów medycznych m.in. opiekuna medycznego, asystentki stomatologicznej, elektroradiologa, technika farmaceutycznego czy instruktora terapii uzależnień. Wprowadza także nowelizację aż 8 ustaw.

Celem ustawy o niektórych zawodach medycznych jest uregulowanie zasad i warunków wykonywania następujących zawodów medycznych:
- asystentka stomatologiczna,
- elektroradiolog,
- higienistka stomatologiczna,
- instruktor terapii uzależnień,
- opiekun medyczny,
- optometrysta,
- ortoptystka,
- podiatra,
- profilaktyk,
- protetyk słuchu,
- technik farmaceutyczny,
- technik masażysta,
- technik ortopeda,
- technik sterylizacji medycznej,
- terapeuta zajęciowy.
W ustawie uregulowano ponadto zasady ustawicznego rozwoju zawodowego oraz zasady odpowiedzialności zawodowej osób wykonujących wyżej wskazane zawody medyczne.
Ponadto w ustawie wprowadzono nowelizację:
1) ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego, w zakresie dotyczącym m.in. sformułowania definicji legalnej psychoterapii oraz określenia warunków kwalifikacyjnych jej prowadzenia;
2) ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, polegające na ustanowieniu podstawy prawnej do możliwości wyrażania przez ministra właściwego do spraw zdrowia zgody na przyznawanie lekarzowi albo lekarzowi dentyście certyfikatu umiejętności zawodowej przez towarzystwo naukowe o zasięgu krajowym prowadzące działalność naukową co najmniej przez 1 rok przed datą złożenia wniosku o wpis do rejestru prowadzonego przez Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego;
3) ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, dotyczące modyfikacji zakresu wojewódzkiego planu działania systemu oraz statusu zawodowego osoby, która w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii pełniła funkcję dyspozytora medycznego, głównego dyspozytora medycznego albo zastępcy głównego dyspozytora medycznego, pomimo niespełniania wymagań ustawowych;
4) ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta w zakresie dotyczącym zasad przeprowadzenia badania lub udzielenia innych świadczeń zdrowotnych przez diagnostę laboratoryjnego, pomimo braku zgody pacjenta albo wobec zgłoszenia sprzeciwu przez pacjenta;
5) ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, w zakresie dotyczącym modyfikacji przepisów związanych z zasadami udzielania ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych (m.in. wprowadzono regulację umożliwia udzielanie ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych, w pomieszczeniach zakładu leczniczego, pojeździe przeznaczonym do udzielania tych świadczeń lub miejscu pobytu pacjenta);
6) ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym oraz niektórych innych ustaw, w zakresie dotyczącym doskonalenia zawodowego dyspozytora medycznego oraz zasad i trybu podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia kursu doskonalącego dyspozytora medycznego;
7) ustawy z dnia 10 grudnia 2020 r. o zawodzie farmaceuty, dotyczące modyfikacji zakresu programu kursu kwalifikacyjnego farmaceuty;
8) ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o zdrowiu publicznym oraz niektórych innych ustaw, w zakresie dotyczącym warunków jakie należy spełnić ażeby móc przystąpić do Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego w dziedzinie psychoterapii uzależnień.
PRZECZYTAJ TAKŻE: Ustawa o niektórych zawodach medycznych przyjęta. Ważne zmiany m.in. dla psychoterapeutów
Będzie centralny rejestr osób wykonujących zawody medyczne
Ustawa tworzy Centralny Rejestr Osób Uprawnionych do Wykonywania Zawodu Medycznego, który jest rejestrem publicznym prowadzonym przez ministra zdrowia. Rejestr ten będzie częściowo jawny, w zakresie m.in. danych i informacji dotyczących osoby wykonującej zawód medyczny, dotyczących numer wpisu, nazwy wykonywanego zawodu medycznego, imienia i nazwiska osoby wykonującej zawód medyczny, nazwy i adres miejsca wykonywania zawodu medycznego.
Zgodnie z ustawą, osoba wykonująca zawód medyczny będzie traciła uprawnienia do wykonywania zawodu medycznego w przypadku:
- utraty albo ograniczenia zdolności do czynności prawnych;
- pozbawienia praw publicznych;
- prawomocnego skazania za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe;
- pozbawienia uprawnienia do wykonywania zawodu medycznego.
W ustawie zostały określone uprawnienia (np. prawo posługiwania się tytułem odpowiadającym nazwie zawodu medycznego, prawo wglądu do dokumentacji medycznej pacjenta) i obowiązki związane z wykonywaniem danego zawodu medycznego (np. obowiązek przestrzegania praw pacjenta i informowania pacjenta o jego prawach).
Obowiązek ustawicznego rozwoju zawodowego
Osoby wykonujące zawód medyczny uzyskały prawo i obowiązek ustawicznego rozwoju zawodowego, który będzie realizowany w ramach kształcenia podyplomowego lub doskonalenia zawodowego.
Odpowiedzialność zawodowa osób wykonujących zawody medyczne
Ustawa wprowadza również regulacje dotyczące odpowiedzialności zawodowej osób wykonujących zawód medyczny. Osoba wykonująca zawód medyczny będzie podlegała odpowiedzialności zawodowej za zawinione naruszenie przepisów związanych z wykonywaniem danego zawodu medycznego. Postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej osoby wykonującej zawód medyczny będzie obejmowało: czynności sprawdzające - prowadzone przez rzecznika dyscyplinarnego; postępowanie wyjaśniające - prowadzone przez rzecznika dyscyplinarnego; postępowanie przed Komisją Odpowiedzialności Zawodowej.
Karami za przewinienie zawodowe będą: upomnienie; nagana; kara pieniężna; zawieszenie uprawnienia do wykonywania zawodu medycznego na okres do 5 lat; pozbawienie uprawnienia do wykonywania zawodu medycznego.
Od orzeczenia, osobie obwinionej oraz rzecznikowi dyscyplinarnemu, będzie przysługiwał wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przez Komisję w składzie pięcioosobowym. W ponownym rozpatrywaniu sprawy nie będą mogły brać udziału osoby uczestniczące w wydaniu zaskarżonego orzeczenia. Z kolei od orzeczenia wydanego na skutek ponownego rozpatrzenia sprawy osobie obwinionej będzie przysługiwało odwołanie do właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby obwinionej sądu apelacyjnego.
Orzeczenie kary pozbawienia uprawnienia do wykonywania zawodu medycznego będzie powodowało skreślenie z rejestru bez prawa ubiegania się o ponowny wpis do rejestru przez okres 10 lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o karze pozbawienia uprawnienia do wykonywania zawodu medycznego.
W ustawie wprowadzone zostały również przepisy penalizujące posługiwanie się określonym w ustawie tytułem zawodu medycznego, oraz wykonywanie zawodu medycznego bez posiadania stosownych uprawnień, co będzie podlegać karze grzywny.
Ustawa wejdzie w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, z licznymi wyjątkami określonymi w ustawie.
Źródło: Puls Medycyny