Powrót podwójnej rejestracji praktyk lekarskich

Powinni uczynić to w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie tych przepisów, tj. do 21 lutego 2005 r. Obowiązku tego nie muszą powielać lekarze, którzy zarejestrowali się już jako przedsiębiorcy (np. dla prowadzenia niepublicznych ZOZ-ów). Oni będą wzywani do uzupełnienia danych.
Działalność regulowana
Nowe przepisy zostały zawarte w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej oraz w wydanych razem tą ustawą przepisach wprowadzających. Od 21 sierpnia br. zastąpiły one dotychczasowe przepisy prawa działalności gospodarczej i dokonały odpowiednich zmian w ustawie o zawodzie lekarza w zakresie rejestrowania praktyk lekarskich. Uchylony został art. 50c ustawy o zawodzie lekarza, który stanowił o tym, że lekarze prowadzący praktyki nie są przedsiębiorcami. W miejsce tego przepisu pojawił się przepis art. 49a, zgodnie z którym prowadzenie indywidualnej, indywidualnej specjalistycznej oraz grupowej praktyki lekarskiej jest działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.
W świetle przywołanej ustawy, działalność regulowana to działalność gospodarcza, której wykonywanie wymaga spełnienia szczególnych warunków i uzyskania wpisu w rejestrze działalności regulowanej. Wynika z tego, że lekarze prowadzący praktyki prywatne zostali zaliczeni do specjalnej kategorii przedsiębiorców prowadzących regulowaną działalność gospodarczą. Jako przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi podlegają obowiązkowi uzyskania wpisu do ewidencji działalności gospodarczej w urzędzie gminy. A dodatkowo, z uwagi na wykonywanie działalności regulowanej, powinni być zarejestrowani w odpowiednich rejestrach praktyk lekarskich prowadzonych przez okręgowe rady lekarskie.
Warunki, jakie należy spełnić dla wykonywania praktyki lekarskiej, pozostały niezmienione. Istotne novum, ułatwiające procedurę rejestracyjną, stanowi to, że zamiast dokumentów potwierdzających spełnienie tych warunków, składać się będzie jedynie pisemne oświadczenie o ich spełnieniu. Nie trzeba dołączać kserokopii prawa wykonywania zawodu czy opinii Państwowej Inspekcji Sanitarnej o spełnieniu warunków odnośnie do pomieszczenia i wyposażenia. Obowiązkiem lekarza pozostanie tylko uzyskanie tych dokumentów przed złożeniem wniosku o rejestrację. Składając oświadczenie, lekarz weźmie na siebie odpowiedzialność za dopełnienie wymaganych warunków i posiadanie wymaganych dokumentów.
Treść oświadczenia zawarta została w art. 50 ust. 6 ustawy o zawodzie lekarza. Złożenie oświadczenia niezgodnego ze stanem faktycznym skutkuje wydaniem zakazu prowadzenia prywatnej praktyki i natychmiastowym wykreśleniem z rejestru. Ponowny wpis do rejestru nie będzie mógł nastąpić przed upływem 3 lat.
W izbie lub gminie
Oświadczenie może zostać złożone do okręgowej rady lekarskiej wraz z prostym wnioskiem o rejestrację, w którym trzeba będzie podać tylko firmę przedsiębiorcy i miejsce zamieszkania, numer z ewidencji działalności gospodarczej oraz numer identyfikacji podatkowej NIP. Oświadczenie z wnioskiem mogą być także złożone w gminie, pod warunkiem wskazania właściwej okręgowej rady lekarskiej prowadzącej rejestr praktyk. Dane, jakie należy podać we wniosku, wymagają uprzedniego uzyskania wpisu w ewidencji działalności gospodarczej.
Procedura rejestracyjna ma ulec skróceniu. Jej przyśpieszeniu ma służyć przepis art. 67 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Zgodnie z nim, okręgowa rada lekarska ma obowiązek dokonać wpisu do rejestru w ciągu 7 dni od dnia wpływu wniosku wraz z oświadczeniem. Jeżeli tego nie dokona, lekarz może po upływie 14 dni od dnia wpływu wniosku rozpocząć wykonywanie prywatnej praktyki, po uprzednim zawiadomieniu okręgowej rady lekarskiej. Tylko wystosowane w terminie wezwanie do uzupełnienia wpisu może przedłużyć termin do dokonania wpisu o kolejne 7 dni od dnia wpływu uzupełnienia.
Pozytywną konsekwencją zaliczenia lekarzy prowadzących prywatne praktyki do przedsiębiorców jest umożliwienie im ubiegania się o korzystanie z funduszy pomocowych przeznaczonych dla przedsiębiorców. Przed wprowadzeniem wyżej przedstawionych zmian z możliwości tej mogli korzystać tylko lekarze prowadzący niepubliczne ZOZ-y.

Podstawa prawna:
1) ustawa z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. nr 173, poz. 1807),
2) ustawa z 2 lipca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. nr 173, poz. 1808).