Skryning w bezobjawowej chorobie wieńcowej
U pacjentów z cukrzycą typu 2 przebieg choroby niedokrwiennej serca jest często bezobjawowy. Badanie DIAD oceniło skuteczność skryningu prowadzonego w tej grupie chorych. Do tego celu wykorzystywano badanie niedokrwienia przez ocenę perfuzji mięśnia sercowego (MPI).
Pierwotnym punktem końcowym w badaniu były: śmierć sercowa lub zawał mięśnia sercowego niezakończony zgonem. Okres obserwacji wynosił 4,8 roku.
Liczby pierwotnych punktów końcowych w obu grupach pacjentów nie różniły się istotnie. Chorzy, u których wykonano badanie skryningowe MPI i mieli wyniki zachowane w normie (409) lub nieznacznie gorsze (50) rzadziej dochodziło do wystąpienia punktów końcowych badania niż w grupie trzydziestu trzech chorych z umiarkowanym lub znacznym upośledzeniem perfuzji mięśnia sercowej.
Dodatnią wartość predykcyjną badania perfuzji MPI w ocenie umiarkowanych lub dużych wad oceniono jako niską (tylko 12%).
W przedstawionym badaniu liczba zdarzeń sercowych wśród chorych z cukrzycą typu 2 była niska. Dodatkowo badanie skryningowe metodą SPECT MPI nie wiązało się z istotnym zmniejszeniem tej liczby.
Źródło: JAMA. 2009;301(15):1547-1555
Źródło: Puls Medycyny
Podpis: Jan Jastrzębski